Poradniki

W polskiej kulturze tradycyjnej śmierć zdecydowanie nie była traktowana wyłącznie w kategoriach procesu biologicznego. Miała fizyczną postać, zapowiadających ją posłów, własne cechy osobowe. Można było widywać ją jakiś czas przed śmiercią, usiłować ją oszukać albo przynajmniej się targować.

Duńscy naukowcy opracowali algorytm, który potrafi określić datę śmierci z 78-procentową dokładnością! - Z tym rodzajem danych możemy przewidzieć wszystko - podkreślił na łamach "Nature Computational Science" prof. Sune Lehmann, główny autor badań.

Mimo że świeckie ceremonie pogrzebowe prowadzi się w Polsce od ponad 20 lat, wiele osób nie miało okazji w nich uczestniczyć i nie wie, czego można się po nich spodziewać. Spróbujmy pomóc zorganizować taką uroczystość zgodnie z naszymi potrzebami, wartościami i wrażliwością. Bazuję na własnym doświadczeniu w przygotowaniu i prowadzeniu rytuałów pożegnania w ramach działań fundacji "Na progu".

Po śmierci bliskiej osoby sprawy związane z pożegnaniem oddajemy zazwyczaj w ręce domu pogrzebowego. Pożegnanie to jednak znacznie więcej niż makijaż i ubranie do trumny, wybór urny czy kwiatów. Niezwykle ważne jest właściwe zaopiekowanie się procesem umierania, rytuałem pogrzebowym oraz emocjami i potrzebami tych, którzy bliskich stracili.

Koncepcja tożsamości jest w naszych czasach bardziej zindywidualizowana i podejście do niej nadal różni się w zależności od kultury i społeczeństwa. Ludzie często definiują siebie przez swoje osiągnięcia, zawód, zainteresowania czy przekonania, a niekoniecznie przez swoją rodzinę czy genealogię. I choć wciąż istnieje zainteresowanie badaniem własnych korzeni, to tożsamość nie jest już tak ściśle związana z przodkami.

Przygotowania do pogrzebu należą zwykle do zadań bliskich zmarłej osoby i rzadko kiedy odbywają się, zanim nastąpi śmierć. Niepisaną zasadą międzyludzką jest, że nie wypytujemy krewnych o to, jak chcą być żegnani, żeby nie wywoływać przysłowiowego wilka z lasu.