Poradniki

Osoby, które miały okazję uczestniczyć w tradycyjnym czuwaniu przy zmarłym z pewnością pamiętają specyficzne towarzyszące temu wydarzeniu pieśni. Ich odtwórczyniami i depozytariuszkami wiedzy dotyczącej ich wykonywania były najczęściej starsze kobiety lub mężczyźni. Skąd się wzięły te utwory? Jakie było ich znaczenie w kontekście całego obrzędu pogrzebowego? I czy dzisiaj ciągle warto korzystać z nich w czasie pożegnań?

Mamy w ciałach rozruszniki pracy serca i inne wynalazki medycyny, które ratują nam życie lub poprawiają jego komfort. Czy trzeba je usunąć z ciała przed kremacją? W co przyodziać zmarłego, jaką wybrać trumnę?

Czy do śmierci można się przygotować? Czy na pragmatyzm starszych osób, które w szafie trzymają ubranie do trumny, należy patrzeć tylko jak na dziwactwo wynikające z nadmiernej zapobiegliwości? Może powinniśmy spojrzeć na nie raczej jako na chęć uporządkowania i zorganizowania we własnym zakresie tego, o czym krewni nie chcą nawet słuchać?

Czy mamy prawo do samodzielnego zaopiekowania się ciałem naszych bliskich zmarłych? Po co w ogóle mielibyśmy to robić i o czym warto wówczas pamiętać?

"Pożegnanie jest dla żywych" - pada często z ust moich rozmówców. Oczywiście, powinno uwzględniać potrzeby i życzenia osoby zmarłej, ale także emocje i świat wartości tych, którzy zostają. Co jednak, kiedy oczekiwania tych ostatnich są w kwestiach duchowych zupełnie odmienne?

Jak ich zapamiętaliśmy i jak będziemy o nich pamiętać? Serwis Odeszli.pl umożliwia stworzenie unikalnego wspomnienia.