Leszek Kryst ps. „Wirski”

Walczył w Powstaniu Warszawskim, miał stopień kaprala podchorążego. Należał do III Obwodu "Waligóra" Warszawskiego Okręgu Armii Krajowej. Następne był w Zgrupowaniu „Radosław”, Batalionie „Miotła”. Przeszedł szlak bojowy z Woli do Śródmieścia. W Powstaniu poległ jego starszy brat Jerzy. Otrzymał Krzyż Walecznych. Odznaczony także Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Medalem Komisji Edukacji Narodowej, Medalem Zasłużony Nauczyciel Akademicki, Medalem Zasłużony Pracownik Służby Zdrowia, a także Złotą Honorową Odznaką Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego. Po powstaniu trafił do niewoli niemieckiej. Po oswobodzeniu jego obozu został żołnierzem 2. Korpusu Polskiego PSZ, gen. Władysława Andersa - wraz z Korpusem wyjechał do Anglii, gdzie ukończył szkołę polską w Cannon Hall i uzyskał maturę. Po wojnie powrócił do Polski wrócił w roku 1947. Najpierw ukończył Państwowe Liceum Techniki Dentystycznej w Warszawie, a w 1954 r. – stomatologię w Akademii Medycznej w Warszawie. Uzyskał tytuł prof. dr hab. n. med. Był wybitnym chirurgiem szczękowo-twarzowym, wieloletnim kierownikiem I Kliniki Chirurgii Szczękowo-Twarzowej IS AM w Warszawie i Wiceministrem Zdrowia. Autor ponad trzystu prac naukowych oraz kilku podręczników akademickich, w tym „Chirurgii szczękowo-twarzowej” oraz „Atlasu zabiegów chirurgii stomatologicznej”. Był wielokrotnie wyróżniany nagrodami Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej oraz Rektora Akademii Medycznej w Warszawie.

Zdjęcie profilowe: Muzeum Powstania Warszawskiego