Włodzimierz Wiśniewski ps. „Szczerba”

Włodzimierz Wiśniewski ps. „Szczerba”

Ur. 11.08.1927 Zm. 30.01.2022

Wspomnienie

Jeden z młodszych żołnierzy walczących w powstaniu warszawskim. Kiedy wybuchły walki nie miał jeszcze 18 lat. Włodzimierz Wiśniewski pochodził z Łomży, był synem legionisty, uczestnika wojny polsko – bolszewickiej 1920 roku. W czasie II wojny światowej Włodzimierz uczył się w Warszawie na tajnych kompletach w Szkole Handlowej Dudzińskiego przy ul. Zielnej 19 w Śródmieściu. Mieszkał w bursach Rady Głównej Opiekuńczej przy ul. Senatorskiej 28, a później na ul. Siennej 87. W antyhitlerowskiej konspiracji działał od 1943 roku. Do jego zadań należało m.in. kolportowanie prasy konspiracyjnej i stemplowanie plakatów z nazwiskami zakładników rozstrzelanych przez Niemców patriotycznymi hasłami, roznoszenie listów i przesyłek, rozrzucanie ulotek. Po szkoleniu, w lipcu 1944 roku został przydzielony do Obwodu „Radwan” w Okręgu Warszawskim Armii Krajowej. Służył w batalionie „Chrobry” zgrupowania im. Chrobrego. Po wybuch powstania warszawskiego uczestniczył najpierw w akcjach bojowych w Śródmieściu, od połowy września bronił placu Grzybowskiego. Tam pod numerem 12/14 - po wybuchach pocisków - został ranny w nogi i głowę. Po upadku powstania dostał się do niewoli niemieckiej. Najpierw pracował przymusowo w fabryce kabli w Ożarowie, później w stalagach w Łambinowicach i w Austrii. Po wyzwoleniu przez armię amerykańską na początku maja 1945 roku wyjechał przez Włochy do Anglii. Do Polski powrócił 26 maja 1947 r. Jak wielu Polaków, którzy przyjechali do kraju po wojnie, musiał się co tydzień meldować na komisariacie milicji i dostał zakaz opuszczania miejsca zamieszkania. W 1948 roku zdał maturę, a w 1951 roku ukończył Liceum Wodno-Melioracyjne w Gdańsku. 15 lat później ukończył studia wyższe w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie, otrzymując tytuł inżyniera melioracji wodnych. Przez 42 lata pracował w stołecznym Instytucie Meteorologii i Gospodarki Wodnej. Włodzimierz Wiśniewski działał w Związku Powstańców Warszawskich oraz Zarządzie Środowiska Batalionu „Chrobry I” w Światowym Związku Żołnierzy Armii Krajowej. Był m.in. kawalerem Krzyża Kawalerskiego Orderu Odrodzenia Polski, Krzyża Walecznych, Krzyża Armii Krajowej, Warszawskiego Krzyża Powstańczego. Spoczął na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach.

Redakcja

Zdjęcie profilowe: Marek Kudelski / Super Express / East News