Franciszkanin, kapucyn. Ostatni kapelan Powstania Warszawskiego. Do zakonu oo. kapucynów wstąpił w 1929 roku. Studia filozoficzno-teologiczne ukończył w kapucyńskim seminarium w Krakowie. Święcenia kapłańskie otrzymał 1 maja 1939 roku. Podczas powstania warszawskiego służył w oddziale "Biblia", pomagał żołnierzom i ludności cywilnej stolicy w schronach w kościele Dominikanów oraz w schronach przy ul. Miodowej, Długiej, Freta i Podwalu, oraz w szpitalu powstańczym przy ul. Długiej, gdzie został ranny. Po II wojnie światowej o. Stanisław Parysz pracował we Wrocławiu, Dobiegniewie, Wałczu, Kwietnikach, Gdańsku, Bytomiu, Nakielnie, Sędziszowie Małopolskim, Krośnie i Tenczynie, gdzie wybudował kościół, ale tylko do stropu, bo władze nie pozwoliły go dokończyć. W r. 1979 zamieszkał w Nowej Soli, gdzie zyskał sobie wielkie uznanie mieszkańców. Otrzymał honorowe obywatelstwo tego miasta, po jego śmierci napisano: "Zmarł nasz kapucyn Ojciec Medard, bliski każdemu nowosolaninowi".