Anna Tarnawska
Wspomnienie
Jedna z najbardziej znanych architektek powojennego Wrocławia, wspólnie z mężem Jerzym wywarła wpływ na współczesny wygląd tego miasta. Anna Tarnawska (z domu Żemoytel) urodziła się w Wilnie, gdzie ukończyła szkołę podstawową, gimnazjum oraz liceum Zgromadzenia Sióstr Nazaretanek. Jej mąż pochodził z Warszawy, ale w 1946 r. oboje podjęli studia na Oddziale Architektury Wydziału Budownictwa Politechniki Wrocławskiej, przekształconym później w Wydział Architektury, który ukończyli w 1951 r. Przez ponad pół wieku tworzyli architektoniczny duet twórczy związany z Wrocławiem. Po wojnie miasto wymagało odbudowy, także zabytkowe centrum, gdzie w ruinę obrócone zostały całe kwartały ulic. Tarnawscy w 1952 r. zatrudnili się w Miastoprojekcie i zaczęli od rekonstrukcji historycznych detali i fasad. Potem jednak realizowali własne, autorskie pomysły. Zaprojektowana przez nich siedziba Zakładu Elektronicznych Technik Obliczeniowych (ZETO) przy ul. Ofiar Oświęcimskich była tak futurystyczna, że wybrano ją na miejsce akcji filmu s.f. „Test pilota Pirxa”, który był adaptacją opowiadania Stanisława Lema. Najoryginalniejszym budynkiem Anny i Jerzego Tarnawskich jest jednak zbudowane w latach 70. Dolnośląskie Centrum Diagnostyki Medycznej „Dolmed” w kształcie odwróconej piramidy, z mocno podciętym parterem i wieżą kryjącą szyb windy. W latach 80. Tarnawscy wyjechali do Algierii, gdzie przez trzy lata projektowali obiekty użyteczności publicznej, m.in. szkoły i szpitale. Po 1989 r. założyli własne biuro projektowe. W 2012 r. Anna i Jerzy Tarnawscy zostali laureatami Honorowej Nagrody SARP Oddziału Wrocław.