Krzysztof Maurin

Legendarny wykładowca na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego. Stworzył Katedrę Metod Matematycznych Fizyki, z jego podręcznika „Analiza” uczyło się kilka pokoleń studentów. Krzysztof Maurin urodził się w Warszawie. Gdy miał rok, rodzice przenieśli się do Kalisza, tam spędził młodość. Maturę zdał na tajnych kompletach w Warszawie, gdzie się ukrywał, tam też rozpoczął studia na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii UW, które ukończył w 1949 r. W 1962 r. został profesorem. Jako matematyk kontynuował po wojnie warszawską szkołę matematyczną, specjalizował się w teorii reprezentacji grup i przestrzeni Hilberta. Ale jego zainteresowania wykraczały daleko poza formalną matematykę. Był filozofem, teologiem i mistykiem, a matematykę traktował jako język służący do poznania i wglądu w rzeczywistość pozamaterialną. Uważał, że zadaniem naukowca, człowieka, nie jest opisywanie świata, lecz nadawanie mu sensu. Od początku lat 70. prowadził na UW seminarium „Systemy otwarte”, na którym gościło wielu wybitnych uczonych i myślicieli z Polski i zagranicy. W 1960 r. otrzymał Nagrodę im. Stefana Banacha. W 2014 r. został pierwszym laureatem wyróżnienia Centrum Studiów Zaawansowanych Politechniki Warszawskiej „Laus tibi, non tuleris qui vincula mente animoque” (Chwała Ci za to, że nie pozwoliłeś nałożyć więzów na swój umysł i swego ducha).