bp Alojzy Orszulik

„Był ważną osobowością w polityce Episkopatu, a więc w polityce Polski. Człowiekiem ciepłym i sympatycznym, ale też kościelnym politykiem i dyplomatą” – wspominał Adam Michnik biskupa Orszulika, negocjatora podczas obrad Okrągłego Stołu i rozmów o konkordacie. Alojzy Orszulik urodził się w Baranowicach Śląskich. Podczas okupacji i kilka lat po wojnie pracował jako stolarz. W latach 1948-51 kształcił się w Niższym Seminarium Duchownym Księży Pallotynów w Chełmnie, tam zdał maturę i od razu rozpoczął nowicjat w zgromadzeniu pallotynów w Ząbkowicach Śląskich. Po studiach w Wyższym Seminarium Duchownym Księży Pallotynów w Ołtarzewie złożył śluby wieczyste (1956), święcenia kapłańskie przyjął rok później z rąk kard. Stefana Wyszyńskiego. Uzyskał magisterium z prawa kanonicznego na KUL, które potem przez wiele lat wykładał. Od 1962 r. pracował w sekretariacie Episkopatu Polski, od 1968 do 1993 r. był szefem biura prasowego. Od początku lat 70. brał udział w negocjacjach między Kościołem a władzami PRL, choćby w kwestii mienia kościelnego na Ziemiach Odzyskanych. W listopadzie 1980 r. został członkiem-sekretarzem Komisji Wspólnej Przedstawicieli Episkopatu Polski i Rządu PRL, organizował pielgrzymki papieskie do Polski. W latach 80. negocjował konkordat, a w 1987 r. wszedł w skład Komisji Mieszanej Stolicy Apostolskiej i Episkopatu Polski ds. nawiązania stosunków dyplomatycznych między Watykanem i Polską. W 1989 r. otrzymał sakrę biskupią, był najpierw biskupem pomocniczym diecezji siedleckiej, a od 1992 r. kierował nowo utworzoną diecezją łowicką do przejścia na emeryturę w 2004 r. W 2010 r. biskup Orszulik otrzymał Order Orła Białego. „Wiernie wypełniał misje zlecane mu przez kardynała Stefana Wyszyńskiego, co nieraz narażało go na krytykę ze strony ludzi opozycji demokratycznej. Alojzy Orszulik, tak jak prymas Polski kardynał Wyszyński, przestrzegał przed radykalizmem. Długo nie wierzył w możliwość zwycięstwa demokracji w Polsce. W okresie po Sierpniu ’80, a zwłaszcza podczas stanu wojennego, zmieniał swój punkt widzenia i często angażował się w pomoc ludziom „Solidarności”. Był wielkim zwolennikiem porozumień Okrągłego Stołu. Potem ubolewał nad konfliktem w łonie „Solidarności”. Przez cały czas zachowywał lojalność wobec Lecha Wałęsy i Tadeusza Mazowieckiego, aktorów tego konfliktu. Później, jako biskup łowicki, był tym hierarchą, z którym można się było przyjaźnie spierać. „Często reprezentował twardą ortodoksję, ale zawsze był skłonny do rozmowy i wysłuchania cudzych rad” – napisał po śmierci biskupa seniora Adam Michnik.