Magda Umer

"Była naprawdę wyjątkowa, niepowtarzalna. Począwszy od sposobu śpiewania, jej głosu, jej wrażliwości na słowo, na wiersz, na poezję" - Maryla Rodowicz o Magdzie Umer Magda Umer- piosenkarka, reżyserka, aktorka, dziennikarka. Była także mamą i babcią. "Przede wszystkim i ponad wszystko, zawsze była kochającą mamą. Z pomidorówką, kaszą gryczaną, zakupami, bo przyjeżdżamy i coś musi być w lodówce. Z zainteresowaniem, wspieraniem, przyjeżdżaniem na dni otwarte, mecze, przedstawienia, występy. Do przedszkoli, podstawówek i liceów." – napisał po jej śmierci młodszy syn Franciszek. Taką Magdę Umer znali i zapamiętali jej najbliżsi. Miliony widzów zapamiętały jej eteryczny głos, interpretację piosenek. Magda Umer urodziła się w 1949 roku w Warszawie. Chodziła do elitarnego XIV Liceum Ogólnokształcącego im. Klementa Gottwalda. - Już wtedy pięknie śpiewała, lubiłem słuchać jej występów podczas akademii szkolnych – powiedział po latach kompozytor Krzysztof Knittel. Gdy była studentką (studiowała na Wydziale Filologii Polskiej i Słowiańskiej Uniwersytetu Warszawskiego), któregoś dnia odwiedzili ją szkolni koledzy- Janusz Weiss, Krzysio Knittel i Andrzej Woyciechowski. „Byli starsi o kilka klas, ale znaliśmy się z akademii, zabaw, zimowiska. Postanowili założyć kabaret i chcieli, żebym ja w nim śpiewała piosenki, które oni będą pisać." - wspominała po latach. Ci starsi koledzy, czyli Andrzej Wojciechowski i Krzysio Knittel napisali jej piosenki, które nuciła cała Polska: „Twoje włosy"; „Przepraszam za słońce, przepraszam za deszcz"; „Jeśli myślisz, że ja cię nie kocham, to się mylisz". Magda Umer wygrywała festiwale i konkursy piosenki studenckiej, zdobywała nagrody na Festiwalu Piosenki w Opolu. Wokół słychać było rock i pop, a ona śpiewała poezję. Ulubionym poetą był Bolesław Leśmian, ulubioną poetką Wisława Szymborska. Śpiewała piosenki do tekstów Jeremiego Przybory, Agnieszki Osieckiej, Wojciecha Młynarskiego, Magdy Czapińskiej. Była zaprzyjaźniona z Agnieszką Osiecką. W 1997 wyreżyserowała koncert „Zielono mi", przygotowany w hołdzie Osieckiej w ramach 34. Krajowego Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu. Przyjaźniła się również z Kaliną Jędrusik, Zuzanną Łapicką i Krystyną Jandą. Przyjaźń i współpraca łączyły ją również z Jeremim Przyborą i Andrzejem Poniedzielskim. Była Rachelą w Weselu reżyserowanym przez Adama Hanuszkiewicza. Jako reżyserka zadebiutowała w 1975 r. w Teatrze Jana Kochanowskiego w Opolu. Ważnym dla niej spektaklem okazał się również wyreżyserowany w 1986 monodram Krystyny Jandy napisany przez Agnieszkę Osiecką: Biała bluzka. Gdy kilka dni po jej śmierci TVP pokazała ten spektakl w reżyserii Magdy Umer, dla wielu stał symbolicznym pożegnaniem z twórczynią, Magda Umer przez wiele lat zmagała się z depresją. Otwarcie mówiła o leczeniu i walce chorobą. W sierpniu br. pojawiły się pierwsze informacje o problemach ze zdrowiem. Zmarła na raka.

Zdjęcie profilowe: Dawid Żuchowicz/Agencja Wyborcza.pl