Leszek Wisłocki
Wspomnienie
"Zostawił po sobie olbrzymią pustkę" Leszek Wisłocki całe swoje zawodowe i osobiste życie związał z Wrocławiem. Tutaj skończył studia w zakresie gry na fortepianie i kompozycji. W Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej we Wrocławiu ukończył także naukę w klasie dyrygentury. Zaczął wcześnie komponować, a swoje utwory wykonywał już jako student. Stworzył ponad 130 kompozycji, w tym 16 utworów orkiestrowych, 44 kameralne, 18 solowych, ponad 50 pieśni chóralnych i solowych. Był wielokrotnie nagradzany na polskich konkursach kompozytorskich. Otrzymał także wiele odznaczeń m.in. Srebrny i Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, odznakę Zasłużony Działacz Kultury oraz Budowniczy Wrocławia. Profesor Leszek Wisłocki był pedagogiem w Państwowej Średniej Szkole Muzycznej we Wrocławiu (w latach 1957-1968), a potem prowadził klasę kompozycji we wrocławskiej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej (obecna Akademia Muzyczna). Pełnił również funkcję prodziekana i dziekana Wydziału Kompozycji, Dyrygentury, Teorii Muzyki i Muzykoterapii, prodziekana Wydziału Wychowania Muzycznego, dziekana Wydziału Wokalno-Aktorskiego i kierownika Katedry Kompozycji i Teorii Muzyki. W okresie 1974-2000 wykładał także w Wyższych Szkołach Pedagogicznych Zielonej Góry i Kielc. Leszek Wisłocki był mentorem dla wielu wrocławskich kompozytorów, m.in. Piotra Drożdżewskiego, Mirosława Gąsieńca, Cezarego Duchnowskiego i Ryszarda Osady. Wypromował ponad 80 magistrów sztuki. Od 1964 roku był członkiem Związku Kompozytorów Polskich (pełnił w nim kolejno role sekretarza, skarbnika i prezesa oddziału wrocławskiego). W latach 1980-1998 był wiceprezesem i prezesem Dolnośląskiego Towarzystwa Muzycznego. „Profesor Leszek Wisłocki był postacią, która na trwałe wpisała się w historię wrocławskiego środowiska muzycznego. Zostawił po sobie ogromną pustkę, ale też nieprzemijający ślad – w pamięci studentów, współpracowników i słuchaczy jego muzyki."