
Amerykańska aktorka, laureatka Oscara. Urodziła się w Los Angeles jako Diane Hall. W wieku 19 lat wyjechała do Nowego Jorku, gdzie rozpoczęła studia aktorskie. I stała się Diane Keaton – przyjęła panieńskie nazwisko matki, po tym jak w spisie aktorów znalazła inną Diane Hall. Zadebiutowała na Broadwayu w przebojowym musicalu „Hair”. A potem poznała Woody’ego Allena. Przez kilka lat byli parą i to dla niej reżyser napisał rolę w filmie „Annie Hall” (1977 r.), za którą zdobyła Oscara, Złoty Glob i nagrodę BAFTA. Główna bohaterka była po części nią samą, począwszy od nazwiska, na strojach kończąc. Męskie spodnie, krawaty i kapelusze Annie były codziennymi outfitami Keaton. Jej obecność na oscarowej gali potwierdziła, że oto Hollywood doczekało się postaci naprawdę nietuzinkowej. Aktorka pojawiła się tam w lnianej marynarce włożonej na koszulę, z szalem zamotanym na szyi, w szerokiej spódnicy oraz – by dopełnić looku ciotki--nauczycielki - w skarpetkach włożonych do butów na obcasach. Łącznie zagrała w ośmiu filmach Allena. Wśród legendarnych pozycji w swojej filmografii miała także rolę Kay Corleone w „Ojcu chrzestnym”, główną rolę w komedii „Lepiej późno niż później” z Jackiem Nicolsonem czy rolę w „Pokoju Marvina”, gdzie stworzyła kultowy duet z Meryl Streep. Po śmierci aktorki jej wydawca napisał, że była troskliwa, hojna do przesady, pracowita i wierna ludziom. Wielu miało jej za złe, gdy uporczywie odmawiała odcięcia się od Woody’ego Allena jako przyjaciela, gdy pojawiły się oskarżenia, że reżyser dopuścił się nadużyć seksualnych wobec adoptowanej córki. Produkowała własne wino „The Keaton”, ale nie zrobiła z niego luksusowej marki. Dochód ze sprzedaży przeznaczała w całości na ośrodek badawczy zajmujący się pracą mózgu. Nigdy nie wyszła za mąż. Jako prawie 50-letnia kobieta adoptowała chłopca Duke’a i dziewczynkę Dexter.