Mario Vargas Llosa
Wspomnienie
Peruwiański powieściopisarz, eseista, dziennikarz i polityk, laureat literackiej Nagrody Nobla i jeden z najbardziej wpływowych pisarzy Ameryki Łacińskiej. Urodził się w peruwiańskim mieście Arequipa w 1936 roku. Pochodził z zamożnej rodziny: dziadek Vargasa Llosy, u którego dzieciństwo spędził młody Mario, był konsulem honorowym Peru w Boliwii. Gdy w 1945 roku dalszy krewny - José Luis Bustamante y Rivero - został prezydentem Peru, dziadkowi przyszłego pisarza zaproponowano stanowisko prefekta Piury, miasta w północno-zachodnim Peru. Dwa lata później rodzice Vargasa Llosy przenieśli się do Limy. Przyszły noblista zadebiutował w wieku 23 lat tomem opowiadań "Wyzwanie". Jednak to wydana cztery lata później powieść "Miasto i psy" stała się początkiem wielkiej kariery peruwiańskiego pisarza. To powieść wyrastająca z biografii Vargasa Llosy. Pisarz wielokrotnie opowiadał o tym, że jego brutalnemu ojcu nie podobało się, że młody Mario woli pisać wiersze i opowiadania, niż grać w piłkę nożną. Gdy Vargas Llosa miał czternaście lat, został wysłany do szkoły wojskowej. Spędzone tam dwa lata stały się kanwą "Miasta i psów". Tytułowy "pies" to nowicjusz, pierwszoroczniak. Powieść opowiada o tym, jak młodzi ludzie próbują bronić się przed przemocą, a wydarzeniem, które raz na zawsze zmienia ich życie, jest śmierć jednego z najbardziej prześladowanych uczniów, zwanego "Niewolnikiem". "Miasto i psy" Vargas Llosa zaczął pisać w 1958 roku podczas pobytu na stypendium w Madrycie. Ukończył ją trzy lata później. Długo nie mógł znaleźć wydawcy, który odważyłby się opublikować książkę w Hiszpanii. Obawiano się, że frankistowska cenzura nie przepuści książki tak jawnie krytycznej wobec wojskowych. Po wielu skrótach i zmianach dzieło ukazało się w 1963 roku i odniosło sukces. Nie byłoby jednak światowego sukcesu bez powieści, która dzisiaj uważana jest za jedną z najważniejszych książek XX wieku czyli "Rozmowy w Katedrze". Vargas Llosa stworzył wspaniałe, wielogłosowe dzieło będące zarówno opowieścią o dyktaturze, która rządziła Peru w latach 50. XX wieku, ale opowieść próbującą pokazać codzienność niemal wszystkich peruwiańskich warstw społecznych. Napisał w sumie ponad 60 książek, a wśród tych najpopularniejszych wymienia się także "Zielony dom", "Święto Kozła" czy powieść „Ciotka Julia i skryba", która została zaadaptowana na potrzeby filmu fabularnego z 1990 roku z Barbarą Hershey i Keanu Reevesem w rolach głównych. W 2010 roku pisarz został nagrodzony Nagrodą Nobla za - jak uzasadniła szwedzka Akademia - „kartografię struktur władzy i przenikliwe obrazy oporu, buntu i porażki jednostki". Mario Vargas Llosa był mocno zaangażowany w losy Peru, swojej ojczyzny - już jako młodzieniec spiskował przeciwko dyktaturze, w latach 80. XX wieku zrobił sobie przerwę od literatury i zaangażował się w walkę przeciwko nacjonalizacji banków. W 1990 roku kandydował na prezydenta, ale przegrał w drugiej turze z Alberto Fujimorim. Przez lata był krytykiem peruwiańskich władz. Książki Vargasa Llosy są podobne do autora - pełne pasji i zaangażowania społecznego.
Powiązane artykuły
