Najpiękniejsza Włoszka w Tunezji, która stała się ikoną europejskiego kina. Claudia Cardinale urodziła się 15 kwietnia 1938 w Tunisie, w rodzinie włoskich emigrantów. Po raz pierwszy pojawiła się na ekranie w latach 50. ub. wieku razem ze swoimi kolegami z klasy w filmie krótkometrażowym "Anneaux d’or" francuskiego reżysera Rene Vautiera, który został zauważony na festiwalu w Berlinie. Kiedy w 1957 roku, mając 19 lat, wygrała konkurs na najpiękniejszą Włoszkę w Tunezji, otrzymała w nagrodę wycieczkę na festiwal filmowy w Wenecji. Wkrótce potem przeniosła się do Rzymu i rozpoczęła naukę w szkole aktorskiej. Na początku lat 60. była już jedną z najpopularniejszych włoskich aktorek. Jej kariera przypadła na czas wielkiego rozkwitu włoskiego kina. Międzynarodową sławę zdobyła dzięki filmom „Osiem i pół” Federico Felliniego (1963) i „Lampart” Luchino Viscontiego (1963). Wystąpiła także m. in. w komedii „Różowa Pantera” (1963), „Zawodowcach” Richarda Brooksa (1968) i „Pewnego razu na Dzikim Zachodzie” (1968). Pięciokrotnie była nagradzana statuetką Davida di Donatello Włoskiej Akademii Filmowej, a także m. in. Honorowym Złotym Niedźwiedziem na festiwalu w Berlinie i Honorowym Złotym Lwem na festiwalu w Wenecji. Łącznie wystąpiła w ponad 175 filmach, a jej zdjęcia zdobiły ponad 900 gazetowych okładek. . Od 1999 r. aktorka pełniła funkcję Ambasadora Dobrej Woli UNESCO. „Do dziś, mimo że ma 80 lat, nie poddała się liftingowi, zmarszczki wygładza uśmiechem i nadal uzależniona jest od kina. Ubrana w elegancką garsonkę z bladoróżowymi spodniami imponuje wyglądem klasycznej gwiazdy i wita nas swoim charakterystycznym niskim głosem, wybuchając śmiechem, gdy przypominamy jej o zdjęciach kręconych w Tunisie, jej rodzinnym mieście. W jej salonie pamiątki z całego świata i komoda z trofeami na blacie (Złoty Glob, honorowy Złoty Niedźwiedź, David di Donatello...) przypominają o jej zjawiskowej karierze, sławie, talencie” – pisał o niej w 2018 roku dziennik Le Soir. Aktorka zmarła 23 września 2025 roku w wieku 87 lat.