Alice Ann Munro urodziła się 10 lipca 1931 r. w Wingham w prowincji Ontario w Kanadzie. Była jedną z najznamienitszych współczesnych autorek krótkich form prozatorskich, w 2013 roku otrzymała Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury. Zaczęła pisać już jako nastolatka. Tworzyła głównie opowiadania - pierwsze opublikowała w 1950 roku, jej książki zostały przetłumaczone na 20 języków. Trzykrotnie nagrodzona została krajową Governor General's Award for Fiction, a w 2009 roku otrzymała prestiżową Międzynarodową Nagrodę Bookera za całokształt twórczości literackiej. Szwedzka Akademia przyznając jej nagrodę Nobla uzasadniała: "Jej opowiadania charakteryzuje klarowna konstrukcja i psychologiczny realizm. Niektórzy krytycy nazywają ją kanadyjskim Czechowem". Alice Munro pisała przede wszystkim o kanadyjskiej prowincji i małych miasteczkach, gdzie standardy moralne wyznacza opinia publiczna, a bohaterowie opowiadań, często kobiety, muszą porzucić marzenia młodości pod ciężarem codziennej rzeczywistości. Po przyznaniu jej Nagrody Nobla Alice Munro wycofała się z życia publicznego, przestała też pisać. W ostatnich latach pisarka chorowała na Alzheimera, opiekowała się nią córka. Zmarła 13 maja 2024 roku w wieku 92 lat. O jej śmierci poinformował kanadyjski dziennik "The Globe and Mail" podając, że Alice Munro zmarła w domu opieki w stanie Ontario.