Aneta Szyłak
Wspomnienie
Rodzinne miasto Anety Szyłak to Puck. To tu się urodziła i tu rozpoczęła przygodę ze sztuką. Po ukończeniu Uniwersytet Gdańskiego na kierunku filologia polska zaczęła organizować wystawy sztuki współczesnej w Muzeum Ziemi Puckiej. Interesowała się także sztuką niezależną, krytyczną. „Współtworzyła wtedy prężne alternatywne środowisko gdańskiej sztuki. Koncentrowało się ono przede wszystkim wokół takich miejsc jak słynna wówczas niezależna galeria Łaźnia, mieszcząca się na owianym złą sławą Dolnym Mieście. Po wielu latach funkcjonowania w nieformalny sposób galeria, za sprawą Szyłak, stała się oficjalną instytucją kultury, istniejącą do dziś. Szyłak przez kilka lat była jej dyrektorką” – wspomina Przemysław Gulda w portalu Wyborcza.pl Trójmiasto. „Potem działania organizacyjne Szyłak skupiły się wokół odzyskiwanej właśnie na potrzeby miejskie dawnej Stoczni Gdańskiej. Wraz z Grzegorzem Klamanem założyła tam Instytut Sztuki Wyspa, działający w budynku dawnej stoczniowej szkoły. Wyspa skupiała się na prezentacji prac zaangażowanych społecznie i politycznie osób artystycznych z Trójmiasta i całej Polski, mocno włączyła się w debatę na temat przyszłości terenów postoczniowych, stała się także ważnym elementem międzynarodowej sieci zaangażowanych galerii sztuki” – dodaje. Aneta Szyłak stworzyła, a następnie szefowała Nowe Muzeum Sztuki NOMUS. Krótko, bo zaledwie dwa miesiące po otwarciu placówki. Oficjalnie przeszła na emeryturę, ale wokół jej odejścia z Muzeum Narodowego w Gdańsku zrodziła się burzliwa dyskusja. Już wtedy Aneta Szyłak chorowała. Zmarła 31 października 2023 r. Miała 64 lata. „Dziś odeszła Aneta Szyłak, kuratorka i krytyczka sztuki, współzałożycielka i pierwsza dyrektorka CSW Łaźnia. W środowisku trójmiejskim była osobą wyjątkową. (…) Żegnamy Cię, Aneto, z bólem i smutkiem. Twoja nieobecność będzie odczuwalna, ale Twoje dziedzictwo w świecie sztuki i kultury pozostanie z nami na zawsze” – napisało w mediach społecznościowych Centrum Sztuki Współczesnej „Łaźnia”.