Renata Małkowska

Kochana Renatko! W imieniu przyjaciół z Łopusznej żegnamy Cię z wielkim smutkiem bowiem Twoje nagłe odejście było dla nas wielkim zaskoczeniem i przeżyciem. Byłaś osobą życzliwą, uczynną, a Twoje serce było zawsze pełne dobroci, z którą dzieliłaś się z nami. Chociaż byłaś rodowitą krakowianką, tak pasowałaś do nas. Byłaś taka „nasza – swoja” – można by powiedzieć, że byłaś też i łopuśnianką. Ukochałaś Łopuszną tak, jak i Twój śp. ojciec Ryszard, który kiedyś angażował się w życie naszej wioski – przy budowie szkoły podstawowej i budowie mostu na Dunajcu. Oboje odeszliście w tym samym wieku – mając po 65 lat życia. Renatko – chcielibyśmy Ci podziękować za wszystkie z Tobą spędzone chwile. Dzieliłaś się z nami smutkami i radościami. Kiedy Ci się urodził wnuczek Antoś – zaraz podzieliłaś się ze mną tą wielką radością i zapytałaś – „Ziuteczko, jak się u Was po góralsku woła na Antosia?” „Jantuś, Jantuś” Renatko, odpowiedziałam. Z uśmiechem na twarzy powtarzałaś Jantuś, Jantuś, żeby nie zapomnieć wsiadając do samochodu. Obdarowałaś nas najpięknieszym prezentem, jakim była Twoja przyjaźń. Dobrych przyjaciół się nie zapomina. Zawsze pozostaniesz w naszej pamięci. Spoczywaj z Bogiem w pokoju. Józefa Kuchta – dyr. Gminnego Ośrodka Kultury w Łopusznej [Treść pożegnania, które podczas pogrzebu 12.08.2023r. w Łopusznej wygłosiła Pani Józefa Kuchta. Uzyskano zgodę na publikację.]