Keith Levene

Muzyk, gitarzysta i autor tekstów, w latach 70. XX wieku był członkiem-założycielem dwóch legendarnych zespołów rockowych - The Clash oraz Public Image Ltd. Julian Keith Levene pochodził z Muswell Hill w północnym Londynie. Kiedy skończył 15 lat rzucił szkołę i został robotnikiem w jednej z miejscowych fabryk, a po godzinach był pracownikiem technicznym rockowej grupy Yes. Opiekwał się m.in. zestawem perkusyjnym Alana White'a. Po latach – mimo różnic stylistycznych dzielących muzykę jego idoli od tego, co sam grał – wciąż utrzymywał, że Steve Howe z Yes jest najlepszym gitarzystą na świecie. Kiedy Keith Levene miał 19 lat spotkał gitarzystę Micka Jonesa i basistę Paula Simonona. Wkrótce - z innego londyńskiego zespołu, 101'ers – zwerbowali do współpracy wokalistę Joe Strummera. Tak narodziła się legendarna grupa The Clash. Jednak wiosną 1977 roku, kiedy ukazał się debiutancki album The Clash, Levene'a w grupie już nie było – ostatni raz grał z zespołem we wrześniu 1976 roku. Ale na płycie znalazła się jedna piosenka, wśród której autorów znalazło się jego nazwisko - to „What's My Name”. Później gitarzysta na chwilę pojawił się w zespole o nazwie Flowers of Romance, a w 1978 roku – kiedy rozpadła się inna legendarna grupa, „Sex Pistols” – połączył siły z jej wokalistą Johnnym Lydonem, oraz z basistą Jah Wobble i perkusistą Jimem Walkerem, tworząc formację o nazwie Public Image Limited. Z tą grupą wydał trzy albumy: „Public Image: First Issue” (1978), „Metal Box” (1979), „The Flowers of Romance” (1981). Levene grał w zespole nie tylko na gitarze i instrumentach klawiszowych, ale w pewnym momencie też na basie i perkusji. Jednak podczas pracy nad czwartą płytą, „Commercial Zone” (zatytułowaną ostatecznie „This Is What You Want... This Is What You Get” (1984), Levene poróżnił się z Lydonem i z zespołem się rozstał. Po odejściu z PIL Levene krótko nagrywał z muzykami związanymi z londyńską wytwórnią On-U Sound Records, a w 1985 roku przeniósł się do Los Angeles. Tam m.in. pracował, jako producent dla Red Hot Chili Peppers i raperów - Tone Loca i Ice-T. W 1989 roku wydał swój pierwszy solowy album - „Violent Opposition”. Później opublikował jeszcze cztery płyty długogrające: „Murder Global Demos” (2008), „Yin and Yang” (2012), „Search 4 Absolute Zero” (2013) i „Commercial Zone 2014” (2014). Napisał też trzy książki: „I Was a Teenage Guitarist 4 the ClasH”, „Meeting Joe: Joe Strummer, The Clash & Me” oraz „The Post Punk Years”. W chwili śmierci pracował nad historią PiL. Levene zmarł na raka wątroby w swoim domu w Norfolk w Wielkiej Brytanii. Z nowotworem zmagał się od 2020 roku.

Zdjęcie profilowe: Rex / East News