Aktor filmowy i teatralny, grał m.in. Tomaszka, niesfornego syna Niechciców w obrazie „Noce i dnie" Jerzego Antczaka, a w ostatnich kilkunastu latach - Tomasza Wiśniewskiego w telenoweli „Barwy szczęścia”. Kazimierz Mazur był wrocławianinem, ale karierę na scenicznych deskach zaczynał w Warszawie – w latach 1970-71 pracował, jako adept w Teatrze Ateneum. W 1974 roku został absolwentem stołecznej Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej (od 1996 szkoła jest Akademią Teatralną im. Aleksandra Zelwerowicza), a rok później na krótko (do 1976 roku) związał się z Teatrem Ziemi Mazowieckiej. Później - w latach 1981-82 – grał na scenie stołecznego Teatru Komedia. W latach 1978-2000 Kazimierz Mazur występował w Teatrze Polskiego Radia, m.in. jako narrator. Pracował też po drugiej stronie sceny, jako reżyser - w teatrach w Rzeszowie, Będzinie, Koszalinie i Jeleniej Górze. W filmie zadebiutował w 1970 roku – w obrazie „Kto wierzy w bociany” Heleny Amiradżibi i Jerzego Stefana Stawińskiego. Zagrał tam epizodyczną rolę motocyklisty, bijącego się z głównym bohaterem. I głównie epizodyczne kreacje proponowała mu X muza: W „Nocach i dniach” (1975) Jerzego Antczaka grał Tomaszka, niesfornego syna Barbary i Bogumiła Niechciców, w „Daleko od szosy" (1976) Zbigniewa Chmielewskiego był Mirkiem Boczewskim, kolegą Leszka z wojska, w następnym serialu - „W labiryncie” (1988-1990) Pawła Karpińskiego - dozorcą w bloku, w „Rozmowach kontrolowanych” (1991) Sylwestra Chęcińskiego, żołnierzem patrolującym warszawskie ulice w sylwestrową noc, w „Żegnaj Rockefeller" (1992) Waldemara Szarka - Słowikiem, właścicielem zajazdu, w „40-latku. Dwadzieścia lat później” (1993) Jerzego Gruzy, sanitariuszem, w „Pannie z mokrą głową" (1994) Kazimierza Tarnasa, stajennym, w „13 posterunku” (1998) Macieja Ślesickiego, drwalem, a w „Zemście” (2002) Andrzeja Wajdy – Serwacym, służącym Cześnika. Ostatnią kreacją Kazimierza Mazura była rola Tomasza Wiśniewskiego w telenoweli „Barwy szczęścia” (2014-2022).