Zofia Posmysz
Wspomnienie
Pisarka i scenarzystka, więźniarka hitlerowskich obozów zagłady - Auschwitz-Birkenau, KL Ravensbrück i Neustadt-Glewe. Zofia Posmysz urodziła się w Krakowie, ale w dzieciństwie mieszkała w podkrakowskim Prokocimiu. Kiedy miała 18 lat trafiła do hitlerowskiego obozu koncentracyjnego w Auschwitz-Birkenau. Tam była poddawana serii eksperymentów medycznych, a w styczniu 1945 roku – kiedy do obozu zbliżała się Armia Czerwona – znalazła się w grupie ponad 55 tys. więźniów – uczestników marszu śmierci z Auschwitz do Wodzisławia Śląskiego. Stamtąd została przewieziona do obozów w Ravensbrück i Neustadt-Glewe. W niemieckiej niewoli spędziła ogółem prawie trzy lata. Po wojnie zamieszkała w Warszawie. Tam w 1952 roku ukończyła polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim. Później była korektorką w gazecie „Głos Ludu”, pracowała też w Polskim Radiu. Jej literackim debiutem był opublikowany w „Głosie Ludu” w 1945 roku artykuł „Znam katów z Belsen” o czworgu nazistach znęcających się nad więźniarkami m.in. w Oświęcimiu i Bergen-Belsen. Jej słuchowisko radiowe „Pasażerka z kabiny 45” stało się podstawą scenariusza filmu Andrzeja Munka „Pasażerka” (1963, po śmierci reżysera w 1961 roku, obraz zmontował Witold Lesiewicz). W oparciu o ten sam materiał powstało też libretto opery, której prawykonanie odbyło się w 2006 roku. Od 1960 roku Zofia Posmysz współtworzyła popularną powieść radiową „W Jezioranach”. Zofia Posmysz była Honorową Obywatelką Miasta Oświęcimia, patronowała tam Specjalnemu Ośrodkowi Szkolno-Wychowawczemu i współpracowała z Międzynarodowym Domem Spotkań Młodzieży. Dostała m.in. krzyże Kawalerski i Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, a w 2020 roku otrzymała Order Orła Białego. Zofia Posmysz zmarła w hospicjum w Oświęcimiu.
Powiązane artykuły
