William „Bo” Hopkins

Amerykański aktor, w historii kina zapisał się charakterystycznymi rolami w takich filmach, jak „Dzika banda”, „American Graffiti”, „Posse” i „Midnight Express”. William urodził się w Greenville w Południowej Karolinie. Kilka miesięcy później został adoptowany przez Johnniego Hopkinsa, pracownika młyna, oraz jego żonę. Jednak, kiedy Johnnie zmarł na atak serca a wdowa po nim wyszła ponownie za mąż, chłopak – nie znajdując z ojczymem wspólnego języka – uciekł z domu do dziadków. Kiedy skończył 16 lat zaciągnął się do armii amerykańskiej, aby uniknąć poprawczaka (podpadł prawu, kradnąc pieniądze rodzinie, które podobno wydawał na bilety do kina). Służył w 101. Dywizji Powietrznodesantowej, m.in. w Korei. Po zwolnieniu ze służby postanowił zostać aktorem. Rzemiosła uczył się najpierw w Pioneer Playhouse w Danville w stanie Kentucky. Po roku wyjechał do Nowego Jorku, gdzie najpierw zagrał w off-broadwayowskiej produkcji „Bus Stop”. Wtedy też przyjął przydomek „Bo” – od imienia bohatera, którego odtwarzał w tej sztuce. Następnym przystankiem w karierze Hopkinsa było Los Angeles, gdzie zaczął pracę w Desi-Lu Productions (obecnie Red Studios Hollywood). W 1966 roku zagrał pierwszą rolę telewizyjną - w komedii „Phyllis Diller Show”. Przełomem w jego karierze była rola Szalonego Lee w „Dzikiej bandzie” (1969) Sama Peckinpaha. Lata 70. Okazały się najbardziej owocną dekadą w jego karierze – Hopkins wystąpił wtedy w swoich najbardziej docenionych przez krytyków filmach, jak „Ucieczka” (1972) Peckinpaha, „Biała Błyskawica” (1973) Josepha Sargenta, „American Graffiti” (1973) George'a Lucasa, „Elita zabójców” (ponownie) Peckinpaha (1975), „Dzień szarańczy” (1975) Johna Schlesingera i „Midnight Express” (1978) Alana Parkera. W tym czasie grał też w wielu filmach wyprodukowanych dla telewizji, takich, jak „Uciekająca barka” (1975), „Inwazja hrabstwa Johnson” (1976), „Świt: Portret nastoletniego uciekiniera” (1976), „Uciekająca kobieta” (1977), „Kryzys w Dolinie Słońca” (1978). W swoim CV miał też udział w popularnych w latach 70. i 80. serialach: „The Rockford Files”, „Dynastii”, „Aniołkach Charliego”, „Fantasy Island”, „Drużynie A”, „Hotel”, „Napisała: Morderstwo”. Z czasem Bo Hopkins stał się na tyle postacią kultową, że Quentin Tarantino zapragnął obsadzić go w roli szeryfa Lawsona w „Od zmierzchu do świtu 2” (1999). Ostatnią rolę zagrał u boku Glen Close w „Elegii dla bidoków” (2020) Rona Howarda. Aktor zmarł w Valley Presbyterian Hospital w Van Nuys (dzielnicy Los Angeles), po ataku serca, jakiego doznał trzy tygodnie wcześniej.

Zdjęcie profilowe: Shutterstock