Perkusista grającej tzw. rock progresywny grupy Yes, był uznawany za jednego z najwybitniejszych muzyków grających na tym instrumencie w historii. Alan White urodził się w niewielkiej osadzie Pelton w hrabstwie Durham, w północnej Anglii. Kiedy skończył sześć lat zaczął brać lekcje gry na pianinie, ale po kilku latach nauki okazało się, że na klawiszach gra, jak na perkusji. Widząc to rodzina sprezentowała mu pierwszy zestaw perkusyjny. Nie minęło dużo czasu, kiedy zaczął występować z lokalnym zespołem. Miał wtedy 13 lat. Do końca lat 60. grał w różnych grupach: The Downbeats, The Gamblers, Billy Fury, Alan Price Big Band, Bell and Arc, Terry Reid i Happy Magazine (później nazwany Griffin). Latem 1968 roku Alan White dołączył do Ginger Baker's Airforce - nowej grupy byłego perkusisty Cream. Rok później do gry w Plastic Ono Band zaprosił White'a John Lennon. Z byłym Beatlesem Alan White nagrał m.in. "Live Peace in Toronto" i "Imagine". Perkusista współpracował też z Georgem Harrisonem przy nagraniu albumu "All Things Must Pass" (1970). W połowie 1972 roku dołączył do grupy Yes, zmieniając za bębnami pierwszego perkusistę Billa Bruforda. Od tamtej pory grał na każdym albumie studyjnym i koncertowym Yes, począwszy od "Tales From Topographic Oceans" (1974). Dla zespołu napisał też sporą część muzyki. Poza grą dla Yes, Alan White był też m.in. współtwórcą Crash and Bang - projektu dostarczającego muzykę dla przemysłu rozrywkowego, w tym gier wideo i programów telewizyjnych. W 2005 roku założył zespół nazwany od jego nazwiska. Występował też ze Spencerem Davisem, The Ventures, Charlie Danielsem i Eddiem Moneyem. W 2017 roku, razem z kolegami z Yes, został wprowadzony do Rock and Roll Hall of Fame. Alan White zmarł w swoim domu w Newcastle po krótkiej chorobie. Wcześniej z powodu komplikacji zdrowotnych musiał zrezygnować z gry w trasie koncertowej, upamiętniającej 50. rocznicę wydania albumu "Close to the Edge".