Joan Crawford

Była jedną z najsławniejszych aktorek Złotej Ery Hollywood. Zdobyła Oscara za tytułową rolę w dramacie "Mildred Pierce". Crawford urodziła się w San Antonio w Teksasie jako Lucille Fay LeSueur. W młodości uczyła się tańczyć, mając nadzieję na karierę na Broadwayu. Dopieła swego i w 1924 roku wystąpiła w spektaklu "Innocent Eyes" na deskach nowojorskiego Winter Garden Theatre. Rok później podpisała swój pierwszy kontrakt z hollywoodzkim studiem filmowym - MGM. Krótko potem przybrała nowe, bardziej "filmowe" nazwisko (wybrane w konkursie czytelników magazynu "Movie Weekly"). Pierwszym wielkim hollywoodzkim sukcesem Joan Crawford była rola w przeboju "Nasze roztańczone córki" (1928). Później grała m.in. w takich produkcjach, jak "Ludzie w hotelu" (1932), "Kobiety bez przyszłości" (1931), "Tańcząca Wenus" (1933) i "Strange Cargo" (1940), "Twarz kobiety" (1941). W tamtym czasie była jedną z najlepiej opłacanhch gwiazd Hollywood. W 1945 roku Joan Crawford odniosła swój największy sukces - zdobyła Oscara dla najlepszej aktorki za tytułową rolę w dramacie "Mildred Pierce", o kelnerce, która dzięki pracy i inteligencji w krótkim czasie została odnoszącą sukcesy restauratorką. Później Crawford dostała jeszcze dwie nominacje do tej prestiżowej nagrody - za kreacje w "Opętanej" (1947) oraz w "Nagłym strachu" (1952). Jej ostatnim głośnyum filmem był obraz "Co się zdarzyło Baby Jane? (1962), w którym partnerowała jej rywalka również poza planem - Bette Davis. O swoim życiu Joan Crawford napisała w 1971 roku książkę "My Way of Life". Gwiazda zmarła w Nowym Jorku na atak serca. W 1999 r. American Film Institute umieścił ją na 10. miejscu w rankingu 50 największych aktorek amerykańskich wszech czasów.

Zdjęcie profilowe: Everett / East News