Aniela Kornaszewska

Nasza kochana Mama Anielka. Urodziła się w 1929 roku w Chwałkowie koło Śremu. Po śmierci ojca w 1931 roku mieszkała z mama i siostrą w Jarocinie, a następnie w Ostrowie Wielkopolskim. W okresie okupacji ciężko pracowała jako kilkunastoletnia dziewczynka w niemieckim gospodarstwie rolnym. Po drugiej wojnie światowej intensywnie się ucząc ukończyła II Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcące w Ostrowie, a następnie studia polonistyczne na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W 1951 roku wyszła za mąż za Andrzeja Kornaszewskiego i w latach 1953-1963 urodziła 6 dzieci. Od początku lat 60-tych pracowała zawodowo w SP nr 2, a następnie od 1962 roku w II LO w Ostrowie. W latach 60-tych i 70-tych pracując jako nauczycielka języka polskiego, a od początku lat 70-tych jako wizytator w Wydziale Oświaty i Wychowania w Urzędzie Miejskim w Ostrowie. Jednocześnie aktywnie działała w PTTK – jako przodownik, a następnie przewodnik turystyczny, opiekun szkolnego koła PTTK, działacz Zarządu Oddziału PTTK w Ostrowie i Zarządu Wojewódzkiego PTTK w Kaliszu. Od 1976 roku Jej nowym miejscem pracy stało się Kuratorium Oświaty i Wychowania w Kaliszu, w którym pracowała do emerytury jako wizytator – metodyk problemowy d/s krajoznawstwa i turystyki. Jednocześnie cały czas pracowała jako nauczycielka polskiego do 1978 roku w II LO, a od 1978 roku w I LO w Ostrowie. W latach 80-tych pełniła funkcję Sekretarza Wojewódzkiego Polskiego Towarzystwa Schronisk Młodzieżowych. Na zasłużoną emeryturę przeszła w roku 1990. Za swoją ciężką pracę została odznaczona odznaczeniami państwowymi i resortowymi - Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Medal Komisji Edukacji Narodowej, wieloma medalami i odznakami za działalność na polu turystyki i krajoznawstwa. Otrzymała też Medal Matki. Całe swoje życie poświęciła wychowaniu dzieci, pracy zawodowej i społecznej. Wiele pokoleń uczennic i uczniów II i I LO w Ostrowie, tysiące uczestników organizowanych przez Nią rajdów, obozów i zlotów, koleżanki i koledzy z wszystkich miejsc pracy pamiętają Ją jako wspaniałą nauczycielkę i wychowawczynię, przewodnika po turystycznych szlakach całego kraju, osobę bardzo uzdolnioną, pracowitą, osiągającą duże sukcesy w pracy zawodowej, a jednocześnie niespotykanie skromną, przyjacielską i uczynną. Wszystkim nam – członkom rodziny, znajomym i przyjaciołom bardzo Jej brakuje.