Wojciech Klimek

Gdy dobrzy, prawdziwi ludzie odchodzą, to mimo łez i smutku nie pozostawiają po sobie pustki. Zostają po nich bukiety wspomnień, niczym kolorowe kwiaty. Cieszą nasze serca i przywołują te najlepsze wspomnienia o szlachetnym, prawym, troskliwym, serdecznym człowieku i mądrym, przedsiębiorczym, kreatywnym szefie. Taki właśnie pozostanie w naszej pamięci. Słuchaliśmy go wszyscy i z każdym z Nas bez względu na wiek, pochodzenie, status, wyznanie potrafił nawiązać głęboki serdeczny dialog. Pytał i wiedział jakie mamy problemy , co jest dla nas ważne jakie mamy potrzeby. Potrafił pocieszyć, służył dobra radą. Nigdy nie przechodził obok niewzruszony i obojętny. Znajdował rozwiązania w każdej sytuacji Z pewnością gdyby w podobnej sytuacji to On żegnał kogoś bliskiego stworzyłby wspaniałe pożegnanie. Był Człowiekiem wielu talentów. Posiadał ten wspaniały dar posługiwania się jasnym, czytelnym i zrozumiałym językiem i potrafił rozmawiać z ludźmi i wyzwalać w nich pozytywne emocje. Żył pracą i poświęcił jej całe życie, ale zawsze starał się utrzymać równowagę i znajdowałeś czas dla swojej rodziny i przyjaciół. Doba była za krótka by mógł zrealizować swoje marzenia i dalekosiężne plany. Miał wizję – zawsze patrzył kilka kroków do przodu. Trudno było za nim nadążyć, Tyle jeszcze ciekawych, pięknych historii ze swojego życia mógł nam opowiedzieć. Tyle jeszcze rzeczy dokonać Zaszczytem było znać go i pracować razem z nim. Teraz wszyscy czujemy, jaką ogromną, niepowetowaną ponieśliśmy stratę. Niech spoczywa w spokoju.