Tadeusz Borowski

Był aktorem teatralnym, filmowym, radiowym i dubbingowym. Przez pół wieku grał na scenie stołecznego Teatru Ateneum. Tadeusz Borowski urodził się w Warszawie. W 1963 roku ukończył wydział aktorski stołecznej Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza. Na teatralnej scenie zadebiutował jeszcze w trakcie studiów – w 1962 roku grał dworzanina w „Zemście” Aleksandra Fredry w Teatrze Narodowym. Rok później zagrał Zdziebełka w „Skąpcu” Moliera w Teatrze Wybrzeże w Gdańsku. W stolicy Pomorza grał przez trzy sezony. Później pracował w Teatrze Narodowym w Warszawie (1966-1969), lubelskim Teatrze im. Juliusza Osterwy ( 1969-1970) i ponownie w Narodowym (1970-1972). W 1972 roku na dobre związał się z Teatrem Ateneum im. Stefana Jaracza. Tadeusz Borowski grał w spektaklach reżyserowanych m.in.: Adama Hanuszkiewicza, Jana Świderskiego, Tadeusza Konwickiego, Gustawa Holoubka, Bogusława Lindy. Występował w spektaklach Teatru Telewizji. W filmie wykreował kilkadziesiąt – głównie drugoplanowych – postaci. Pojawiał się np. w „Wielkiej majówce” (1981) Krzysztofa Rogulskiego, „Och, Karol” (1985) Romana Załuskiego, „Młodych wilkach (1995) Jarosława Żamojdy, biograficznym „Chopin. Pragnienie miłości” (2002) Jerzego Antczaka, „Balladynie” (2009) Dariusza Zawiślaka. Grał też w serialach telewizyjnych, m.in. w „Dyrektorach” (1975), „Znaku orła” (1977) i „Sekrecie Enigmy” (1979), „Klanie” (2000), „Samym życiu” (2002-2010), „Na dobre i na złe” (2011). Grał też w spektaklach radiowych, pracował przy dubbingu. W tej ostatniej roli dał się zapamiętać m.in. dzięki roli ptaka Zazu, majordomusa z „Króla Lwa” (2016-2020). Udzielał głosu też w „Przygodach Myszki Miki i Kaczora Donalda” (1994-1995), „Małej syrence” (1995), „Atomówkach” (2001), „Było sobie życie” (2006). W 2003 r. został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Zdjęcie profilowe: Bartosz Bobkowski / Agencja Wyborcza.pl