Był historykiem, specjalizującym się w dziejach i kulturze Śląska. Jako jeden z pierwszych opisał Tragedię Górnośląską – represje, które po II wojnie światowej dotknęły tysięcy Ślązaków. Zygmunt Woźniczka urodził się w Sosnowcu. W 1977 roku ukończył z wyróżnieniem studia historyczne na wydziale nauk społecznych Uniwersytetu Śląskiego. Siedem lat później obronił doktorat, a w 2001 roku uzyskał habilitację. Dwie dekady później prezydent RP nadał mu tytuł profesora nauk humanistycznych. W swojej alma mater Zygmunt Woźniczka prowadził zajęcia z historii Polski, historii współczesnej, oraz z dziejów Śląska. Od 2005 roku był dyrektorem Katedry Badania Najnowszych Dziejów Górnego Śląska w Zakładzie Teorii i Historii Kultury Uniwersytetu Śląskiego. W latach 2012-2015 był też dyrektorem Instytutu Bezpieczeństwa Narodowego w Wyższej Szkole „Humanitas” w Sosnowcu. Wykładał w Małopolskiej Wyższej Szkole Zawodowej w Krakowie, a w Polskiej Akademii Umiejętności przewodził Komisji Historii Śląska. Prof. Woźniczka był też członkiem Okręgowej Komisji Badania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu w Katowicach, Komisji Historycznej PAN, również w Katowicach, Rady Instytutu Zachodniego w Poznaniu. Od marca 2020 roku był szefem Instytutu Myśli Polskiej im. Wojciecha Korfantego. Dzięki jego staraniom w Instytucie powstała tzw. Pracownia Korfantego, której pracownicy zajmują się m.in. badaniem dorobku tego polityka. W pracy naukowej Zygmunt Woźniczka koncentrował się na dziejach antykomunistycznego podziemia na Górnym Śląsku, był m.in. jednym z pierwszych historyków, którzy kompleksowo opisali tzw. Tragedię Górnośląską – masowe aresztowania, osadzania w obozach koncentracyjnych i wywózki mieszkańców Śląska w głąb Rosji. Prof. Woźniczka interesował się też zagadnieniami związanymi z emigracją polską w Londynie. Zygmunt Woźniczka opublikował siedem książek, m.in. „Podziemie po 1945 roku na Górnym Śląsku i w Zagłębiu Dąbrowskim : zarys problemu” (1992), „Z Górnego Śląska do sowieckich łagrów” (1996), „Katowice 1945-1950. Pierwsze powojenne lata. Polityka ‒ społeczeństwo ‒ kultura” (1998), „Trzecia Wojna Światowa w oczekiwaniach emigracji i podziemia w kraju w latach 1944 1953” (1999), „Represje na Górnym Śląsku po 1945 roku” (2010). Był też autorem ponad 130 artykułów. Był m.in. laureatem Nagrody im. Wojciecha Korfantego (2007) oraz nadawanego przez kombatantów medalu „Pro Memoria”. Przyczyną śmierci prof. Woźniczki była choroba nowotworowa.