Jane Russell

Była jedną z największych gwiazd amerykańskiego kina lat 40. i 50. Jej najbardziej znaną rolą była Dorothy w „Mężczyźni wolą blondynki”, gdzie partnerowała Marilyn Monroe. Jane Russell urodziła się w mieście Bemidji w stanie Minnesota, jako Ernestine Jane Geraldine Russell. Skróconą wersję nazwiska, „Jane Russell”, wybrała jej matka, była aktorka teatrów wędrownych. Planując karierę córce uznała, że krótsze nazwisko będzie lepiej brzmieć. Kiedy Jane była jeszcze dzieckiem, rodzina Russellów przeniosła się do San Fernando Valley w Kaliforni. Dziewczyna chodziła do liceum w Van Nuys, jednocześnie pracując, jako modelka. Brała też lekcje aktorstwa w szkole teatralnej, ale jej pierwsze starania o angaż w takich studiach, jak Twentieth Century Fox i Paramount, skończyły się niepowodzeniem. Imała się różnych zajęć. Na początku lat 40. śpiewała w orkiestrze Kaya Kysera. Mniej więcej w tym samym czasie nagrała płytę „Let's Put Out the Lights”. Los sprawił jednak, że X Muza w końcu się o nią upomniała. 19-letnią Jane Russell, pracującą wtedy, jako recepcjonistka w gabinecie kosmetycznym, zauważył producent filmowy Howard Hughes, poszukujący nowych twarzy do westernu „Wyjęty spod prawa” (1943). Russell zagrała w tej produkcji główną rolę kobiecą. Później wystąpiła w takich obrazach, jak „Młoda wdowa” (1946) Edwina L. Marina, „Blada twarz” (1948) Normana McLeoda, „Jego typ kobiety” (1951) Johna Farrowa i Richarda Fleischera, „Syn Bladej Twarzy” (1952) Franka Tashlina. W 1953 roku zagrała w swoim – jak się później okazało – największym przeboju: „Mężczyźni wolą blondynki” w reżyserii Howarda Hawksa. W duecie z Marilyn Monroe zagrała dziewczynę – jak to obie wyznały w piosence „Two Little Girls From Little Rock” – szukającą miłości i finansowego bezpieczeństwa. Ale nie był to jedyny utwór, jakim Jane Russell popisywała się na dużym ekranie. W obrazie Howarda Hawksa zaśpiewała takie utwory, jak „Ain't There Anyone Here for Love?”, „Bye Bye Baby” i „When Love Goes Wrong (Nothing Goes Right)”. A wcześniej wykonała „Buttons and Bows” w „Bladej twarzy”, „What a Night for a Wing Ding” i „Am I In Love?” w „Synu Bladej Twarzy”, oraz „The Gilded Lily” w westernie „Montana Belle” (1952) Allana Dwana. W 1954 roku Jane Russell założyła żeński zespół gospel, z którym z powodzeniem koncertowała, m.in. w Las Vegas. A jeden z utworów grupy – „Do Lord” – trafił nawet na listy przebojów. Na początku lat 70. Jane Russell przestała się pokazywać na dużym ekranie, ale w 1971 roku debiutowała w teatrze na Broadwayu. Później występowała też w telewizji. W 1985 roku opublikowała wspomnienia „My Path and My Detours”. Aktorka zmarła w Santa Maria w Kalifornii, przyczyną śmierci była choroba układu oddechowego.

Zdjęcie profilowe: Christophel/East News