Pierre „Peyo” Culliford

Belgijski rysownik, autor komiksów, z których najbardziej znanym cyklem były opowieści o niebieskich skrzatach Smurfach oraz o polującym na nie złym czarowniku Gargamelu. Pierre Culliford urodził się w Schaerbeek w północno-wschodniej części Brukseli. Był synem Anglika i Belgijki. Swój pseudonim artystyczny „Peyo” przyjął we wczesnych latach, po tym, jak angielskie kuzynostwo w ten właśnie sposób przekręcało słowo „Pierrot”, będące zdrobnieniem imienia „Pierre”. Culliford studiował w brukselskiej Académie Royale des Beaux-Arts. Pod koniec lat 40. – po krótkim epizodzie pracy dla studia animacji Compagnie Belge d'Actualités (CBA) –zaczął rysować kilkuklatkowe historyjki obrazkowe dla gazet, m.in. dla dziennika „La Dernière Heure”, oraz dla francuskojęzycznego czasopisma „Le Soir”. W 1947 roku na łamach magazynu dla dzieci i młodzieży „Le Journal de Spirou” – po serii historyjek pt. „Poussy” oraz „Pierrot i Benoit Brisefer” – Peyo zaprezentował swojego pierwszego szerzej znanego i popularnego bohatera: rycerza Johana, któremu wkrótce dorysował kompana i pomocnika – Pirlouita, jeżdżącego za swym przyjaielem na osiołku imieniem Biquette. W dziewiątym tomie ich przygód – „La Flûte à Six Schtroumpfs” z 1958 roku – po raz pierwszy pokazał Smurfy. Sympatyczne niebieskie skrzaty, zmagające się ze złowrogim Gargamelem, tak się spodobały młodym czytelnikom, że w 1959 roku Peyo zadedykował im osobną serię komiksowych opowieści. A rok później założył własne studio, w którym tworzył zarówno albumy, jak i filmy animowane. Poza Smurfami powstały tam takie serie, jak „Benoit Brisefer” (znany też, jako „Steven Strong”) oraz „Jacky i Célestin”. W 1976 roku Peyo wyprodukował pełnometrażowy film „The Smurfs and the Magic Flute”. Niedługo potem zaangażował się w tworzenie serialu animowanego o niebieskich skrzatach. W 1989 roku, kiedy wygasła umowa wiążąca go z wydawnictwem Dupuis, Peyo założył własną firmę – wydawnictwo Cartoon Creation - w której zaczął publikować następne historie o Smurfach. Jednak już pod koniec 1991 roku nie najlepiej zarządzane przedsiębiorstwo musiało ogłosić upadłość, a prawa do smurfnych historyjek zostały sprzedane. Kilka miesięcy później Peyo doznał zawału serca i wkrótce zmarł. Następcy Peyo nie zapomnieli o twórcy niebieskich skrzatów: kiedy w 2011 roku powstawał pełnometrażowy film fabularno-animowany pt. „Smurfy”, belgijski rysownik został jednym z bohaterów historii – naukowcem badającym mity związane z Papą Smurfem, Smurfetką i ich kompanami.

Zdjęcie profilowe: AFP / East News