Paulos Raptis

Wywodzący się z Grecji śpiewak operowy, solista m.in. Teatru Wielkiego w Łodzi oraz Teatru Wielkiego i Opery Narodowej w Warszawie, specjalizował się zwłaszcza w repertuarze autorów włoskich. Paulos Raptis pochodził z greckiej Macedonii. W Polsce zamieszkał w 1950 roku – razem z prawie 20 tysiącami rodaków emigrował nad Odrę i Wisłę w wyniku wojny domowej między rządowymi siłami zbrojnymi a partyzantką lewicową, która trwała w Grecji w drugiej połowie lat 40. XX wieku. Przyszły śpiewak osiadł w Szczecinie, Tam ukończył szkołę muzyczną, po której dostał się na studia w Akademii Muzycznej w Poznaniu. W uczelni wielkopolskiej kształcił się w klasie tenora Kazimierza Czarneckiego. Po studiach występował na prawie wszystkich wielkich scenach w kraju, był też zapraszany do udziału w spektaklach za granicą. Przez wiele lat śpiewał w Teatrze Wielkim w Łodzi, później znalazł się w zespole Teatru Wielkiego i Opery Narodowej w Warszawie. Specjalizował się we włoskim repertuarze operowym, szczególnie lubił śpiewać partie w utworach Giacomo Pucciniego, Gaetano Dionizettiego, Giuseppe Verdiego i Ruggero Leoncavallo. Lubił też śpiewał partie w operach Stanisława Moniuszki - Stefana w „Strasznym dworze” oraz Jontka w „Halce”. Paulosa Raptisa mogliśmy też usłyszeć i zobaczyć w filmach oraz spektaklach telewizyjnych. W 1972 roku w etiudzie szkolnej „Za bramą” Michała Nekandy-Trepki, wtedy studenta łódzkiej Filmówki, zaśpiewał piosenkę „Seniorina”. Rok później zagrał w spektaklu telewizyjnym „Upadek kamiennego domu” wg Romana Brandstaettera w reżyserii Tadeusza Worontkiewicza. Jego głos słychać też w utworze „Lunatyczka”, który był częścią ścieżki dźwiękowej filmu fantastycznego „Superwizja" (1990) Roberta Glińskiego. Paulos Raptis był wielokrotnie odznaczany za swoją działalność artystyczną, m.in. w 2008 roku – podczas Dni Greckich w Szczecinie w 60. rocznicę emigracji Greków do Polski – odebrał Odznakę Honorową Gryfa Zachodniopomorskiego. Trzy lata później został odznaczony Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”.

Zdjęcie profilowe: fot. archiwum rodzinne