Mick Rock

Fotograf, „który sportretował lata 70.” Uwieczniał takie gwiazdy popkultury, jak David Bowie, Lou Reed, Queen, Blondie, Iggy Pop. Ale w swoim portfolio miał też wizerunki artystów młodszych, m.in. Queens of the Stone Age i Miley Cyrus. Mick Rock urodził się w londyńskiej dzielnicy Hammersmith, jako Michael David Rock. Uczył się w prywatnej szkole Emanuel School w południowym Londynie, studiował (i ukończył) lingwistykę w Gonville and Caius College, będącym częścią Cambridge University. To właśnie na studiach zaczął - pożyczonym aparatem - fotografować muzyków grających w miejscowych zespołach. Jednym z pierwszych był Syd Barrett, współtwórca Pink Floyd. Fotografia Micka Rocka trafiła na pierwszy solowy album Barretta – „The Madcap Laughs” z 1970 roku. Ale przepustką do sławy okazała się dla Micka Rocka znajomość z Davidem Bowie. W 1972 roku muzyk uczynił go swoim osobistym fotografem, Rock m.in. pomógł Bowiemu wykreować jego alter ego – androginicznego gwiazdora-kosmitę Ziggy’ego Stardusta. Wykonany przez Rocka portret Bowiego ozdobił okładkę longplaya „Pin Ups” z 1973 roku. Fotograf był też autorem filmów wideo, promujących piosenki: „John, I’m Only Dancing”, „Jean Genie” oraz „Space Oddity” i „Life on Mars?”. Bowie zarekomendował Rocka Lou Reedowi i Iggy’emu Popowi, a portrety tego pierwszego znalazły się m.in. na okładkach płyt: „Transformer” (1972), „Coney Island Baby” (1975), „Rock and Roll Heart” (1976) i „The Blue Mask” (1982). Jeden z wizerunków Iggy’ego Popa ozdobił okładkę „Raw Power” (1973). Inną fotografią Micka Rocka, dobrze znaną fanom muzyki rockowej i uważaną za ikoniczną, jest wizerunek muzyków grupy Queen, który zdobi okładkę płyty „Queen II” z 1974 roku: wyłaniające się z czarnego tła twarze Freddiego Mercury’ego, Briana Maya, Rogera Taylora i Johna Deacona. Kilka lat później ta fotografia zainspirowała muzyków do stworzenia kilku ujęć filmu wideo promującego singiel „Bohemian Rhapsody” (1975). Wykonane przez Micka Rocka fotografie znalazły się też na takich albumach innych wykonawców, jak m.in. „Deuce” (1971) Rory Gallaghera, „Foreigner” (1973) Cata Stevensa, „End of the Century” (1980) Ramones, „Come Upstairs” (1980) Carly Simon, „I Love Rock 'n Roll” (1981) Joan Jett & The Blackhearts. Ale Mick Rock tworzył nie tylko w latach 70., chociaż zapamiętany został głównie, jako ten, który sportretował właśnie tamtą dekadę. Później współpracował z takimi artystami, jak The Misfits, Snoop Dogg, Alicia Keys, The Gossip, Lady Gaga, The Killers, Michael Bublé, Miley Cyrus, The Yeah Yeah Yeahs, The Chemical Brothers, Queens of the Stone Age, Daft Punk, Kasabian, Snow Patrol, Black Keys, Peaches, Nas, Q-Tip, Jane's Addiction. W 2006 roku – „za wkład w rozwój muzyki rozrywkowej” – Rock otrzymał Diesel U Music Legends Award.

Zdjęcie profilowe: AP