Edita Gruberová
Wspomnienie
Śpiewaczka operowa, miała genialny sopran koloraturowy. Swoją długą karierę – występowała na scenie ponad pół wieku, co w przypadku sopranów jest ewenementem - zawdzięczała doskonałej technice. Edita Gruberová ukończyła Akademię Muzyczną w Bratysławie, gdzie w 1968 r. debiutowała w partii Rozyny w „Cyruliku sewilskim” Mozarta. W 1970 r. po raz pierwszy w Operze Wiedeńskiej zaśpiewała swoją koronną partię – Królową Nocy w „Czarodziejskim flecie” – i szybko została uznana za królową koloratury. Do dziś jej wykonania tej partii uchodzą za jedne z najlepszych w dziejach. W 1971 r. uciekła z Czechosłowacji i zamieszkała na Zachodzie. Międzynarodową sławę przyniosło jej brawurowe wykonanie arcytrudnej partii Zerbinetty w „Ariadnie na Naksos” Richarda Straussa w 1976 r. Zaśpiewała tak dobrze, że już w następnym sezonie dyrektor Wiener Staatsoper Egon Seefehlner z myślą o Gruberovej umieścił w programie od lat niegraną „Łucję z Lamermooru” Donizettiego. Opera zawdzięcza jej umiejętnościom renesans belcanta – specjalnie dla niej wystawiano zapomniane nieco dzieła Belliniego czy Donizettiego. Wystąpiła w wielu filmowych adaptacjach oper, pracowała z najwybitniejszymi dyrygentami i partnerami scenicznymi, nagrywała dla najlepszych wytwórni płytowych – nie tylko partie operowe, ale też pieśni. Karierę sceniczną zakończyła w 2019 r. występem w Operze Bawarskiej, nagrodzonym przez publiczność 50-minutowym aplauzem. Zmarła w ukochanym przez siebie Zurychu.
Powiązane artykuły
