Krzysztof Chamiec

Był popularnym aktorem teatralnym, filmowym i telewizyjnym. Naprawdę nazywał się Krzysztof Jaxa-Chamiec. Urodził się na Wołyniu w rodzinie majętnych właścicieli ziemskich i hodowców rolnych. Po wojnie rodzina przyszłego aktora została przesiedlona na tzw. ziemie odzyskane: w latach 1945-48 Krzysztof Chamiec mieszkał w Bystrzycy Kłodzkiej, gdzie jego matka Jadwiga – pisarka, publikująca m.in. w „Płomyku” i „Płomyczku” – uczyła języka polskiego i francuskiego. Początkowo nie myślał o karierze aktorskiej - po maturze wybrał studia ekonomiczne w lubelskim Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej. Ale właśnie w Lublinie po raz pierwszy stanął na scenicznych deskach – w marcu 1949 roku zadebiutował w przedstawieniu Teatru Muzycznego. Grał tam do 1951 roku. Później występował w Teatrze Polskim w Szczecinie (1951-52), gnieźnieńskim Teatrze im. Aleksandra Fredry (1952-53) i w Teatrze im. W. Bogusławskiego w Kaliszu (1953-56), gdzie również zadebiutował w roli asystenta reżysera. W tym też okresie zdał aktorski egzamin eksternistyczny w krakowskiej Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej (1954). I na kilka następnych sezonów związał się ze scenami podwawelskimi – Teatrem Starym i Teatrem im. J. Słowackiego. Później, od 1961 roku, na sześć sezonów przeniósł się do łódzkiego Teatru im. S. Jaracza, a w 1967 roku na dobre osiadł w Warszawie, gdzie teatromani oglądali go w spektaklach teatrów: Klasycznego, Ateneum, Polskiego, Narodowego oraz w Centrum Sztuki Studio. Nietuzinkowe emploi Krzysztofa Chamca zwróciło na niego uwagę filmowców – aktor zagrał w ponad 50 filmach. Wśród jego ekranowych kreacji były takie, jak Hrabia Alfred Łaski w „Komediantach” (1961) Marii Kaniewskiej, Podporucznik „Kruk” (1964) w „Barwach walki” (1964) i Porucznik Kaczmarek w „Kierunek Berlin” (1968) Jerzego Passendorfera, Generał Gustaw Orlicz-Dreszer w „Zamachu stanu” (1980) Ryszarda Filipskiego, Ignacy Jan Paderewski w „Polonia Restituta” (1980) Bohdana Poręby, Poeta Jan Tokarski w „Kamiennych tablicach” (1983) Ewy i Czesława Petelskich, hetman Stefan Czarniecki w „Szwedach w Warszawie” (1991) Włodzimierza Gołaszewskiego, Generał Bagno w „Przypadku Pekosińskiego” (1993) Grzegorza Królikiewicza. Grał też w filmach zagranicznych - w Czechosłowacji, NRD i ZSRR. Ale Krzysztof Chamiec był popularny i rozpoznawalny również dzięki występom w telewizji, np. w teatrze sensacji „Kobra”, w „Stawce większej niż życie” i w serialu „Na dobre i na złe”. Grał też w Teatrze Polskiego Radia, gdzie m.in. wystąpił, jako Rhett Butler w „Przeminęło z wiatrem” M. Mitchell. Aktor zmarł na raka płuc. Zgodnie ze swoją ostatnią wolą, został pochowany w grobowcu rodzinnym w Krężnicy Jarej pod Lublinem.

Zdjęcie profilowe: Polfilm / East News