Alfred Miodowicz

Był pierwszym przewodniczącym Ogólnopolskiego Porozumienia Związków Zawodowych, posłem na Sejm PRL IX kadencji, uczestnikiem obrad Okrągłego Stołu i przeciwnikiem Lecha Wałęsy w słynnej debacie telewizyjnej. Debata rozpoczęła się 30 listopada 1988 roku o godz. 20. w studiu TVP przy ul. Woronicza. Uczestnikiem z jednej strony był Alfred Miodowicz, szef kontrolowanego przez ówczesne władze OPZZ, z drugiej - Lech Wałęsa, przewodniczący zdelegalizowanej w 1982 roku „Solidarności”. Zaczął Miodowicz, który zawile przekonywał, że jeden związek w zakładzie pracy wystarczy. W 13. minucie oddał głos Wałęsie, który słowami „Dobry wieczór państwu” zwrócił się do milionów Polaków przed telewizorami, a kilka chwil później Miodowicza pokonał. Działacze PZPR oskarżali potem szefa OPZZ, że zdradził partię i wypuścił „dżina z butelki". W grudniu 1988 X Plenum KC PZPR wydało stanowisko „w sprawie pluralizmu politycznego i związkowego", co umożliwiło przygotowania do Okrągłego Stołu. Alfred Miodowicz urodził się w Poznaniu. Od 1952 roku pracował w Hucie im. Lenina w Krakowie, m.in. jako pierwszy nagrzewnicowy wielkich pieców. W latach 1983-87 przewodził Komitetowi Wykonawczemu Federacji Hutniczych Związków Zawodowych. Rolę szefa OPZZ pełnił w latach 1984-91. Zasiadał też we władzach Światowej Federacji Związków Zawodowych. Od lutego do kwietnia 1989 roku brał udział w obradach Okrągłego Stołu, które doprowadziły do zmian ustrojowych w Polsce. W latach 1992-1995 przewodził Ruchowi Ludzi Pracy, partii, która była politycznym reprezentantem OPZZ. Później wycofał się z polityki.

Zdjęcie profilowe: Wojciech Olkuśnik / Agencja Gazeta