Adam Baumann

Aktor teatralny i filmowy. Przez 44 lata grał na scenie Teatru Śląskiego w Katowicach. Adam Baumann urodził się w Grudziądzu na Pomorzu i tam – w wieku niespełna 19 lat – debiutował na deskach Teatru Ziemi Pomorskiej. Po siedmiu latach wyjechał z rodzinnego miasta, by związać się z Teatrem im. Jaracza w Olsztynie. W 1976 roku Baumann zdał egzamin eksternistyczny dla aktorów dramatu, a dwa lata później – jak się okazało na dobre – znalazł się w zespole Teatru Śląskiego. Jak wyznał w wywiadzie dla „Gazety Wyborczej”, z Katowicami „poznał się” kilka lat wcześniej. - W 1964 r. na Muchowcu były rozgrywane mistrzostwa Polski modeli latających - wspominał. - Przywiozłem tutaj dwa samoloty, jeden z nich po prostu odleciał i nie wrócił. Wtedy wiedziałem, że na pewno tu wrócę, by go odnaleźć. Na katowickiej scenie debiutował rolą molierowskiego Grzegorza Niezguły w spektaklu reżyserowanym przez Bohdana Korzeniewskiego. Od tamtego czasu wykreował w Teatrze Śląskim kilkadziesiąt ról, z których kilka przyniosło mu Złote Maski - nagrody krytyki i publiczności. Był m.in. Wielkim Księciem w „Nocy listopadowej” i Caramanchelem w „Zielonym Gilu” (Złota Maska 1982), Salierim w „Amadeuszu” (Złota Maska 1985), Don Fernandem w „Cydzie”, Szambelanem w „Iwonie, księżniczce Burgunda”, Alfredem Doolittle w „Pigmalionie”, Horodniczym w „Rewizorze”, Papkinem w „Zemście” (Złota Maska 1992), Księdzem w „Weselu”, Sganarelą w „Don Juanie” (Złota Maska 1993), Erwinem w „Hałdach”, Fortunatem Korzeniem w „Chłopie milionerem”, Vladimirem w „Czekając na Godota”, Karmazynem w „Wyzwoleniu”, Ojcem w „Pułapce” (Złota Maska 2003). Ostatnią Złotą Maskę dostał w 2021 roku za role Ojca w „Pułapce” i Kunickiego w „Dyzmie” – ta ostatnia grana była gościnnie w Teatrze Rozrywki w Chorzowie. W sumie miał na swoim koncie ponad 130 ról teatralnych. I właśnie grę w teatrze cenił sobie najbardziej. - W teatrze najważniejsze jest mówienie prawdy i słuchanie partnera, na tym wszystko się opiera – twierdził - W filmie wystarczy, że jesteś. Ale to właśnie dzięki rolom na dużym i małym ekranie stał się rozpoznawalny dla publiczności ogólnopolskiej. Jedną z najlepiej rozpoznawalnych ról Adama Baumanna była jedna z wcześniejszych jego kreacji – Hanysza w serialu telewizyjnym „Znak orła” (1977-78) Huberta Drapelli. Baumann stworzył też role filmowe, jak „Zagłębiak” w „Grzesznym żywocie Franciszka Buły" (1980), baron August w „Sobolu i pannie” (1983), bankier w „Piłkarskim pokerze" (1988), Górnik w „Śmierci jak kromka chleba" (1994), szatniarz w „Wojaczku” (1999), Jan Riedel, ojciec Ryszarda w „Skazanym na bluesa" (2005), prezes klubu w „Boisku bezdomnych” (2008). Za artystyczne osiągnięcia otrzymał m.in. Złoty, Srebrny i Brązowy Krzyż Zasługi, a także Brązowy oraz Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis". - To jeden z tych ludzi, którzy pozostawiają po sobie ogromną pustkę, której nie sposób zapełnić… - tak Adama Baumanna pożegnali koledzy i koleżanki z Teatru Śląskiego w oficjalnym komunikacie. – Będzie nam Go ogromnie brakowało.

Zdjęcie profilowe: Mirosław Noworyta / Agencja Gazeta