Tadeusz Olszański
Wspomnienie
Dziennikarz, tłumacz, pisarz. Relacjonował sześć olimpiad – od Rzymu (1960) do Moskwy (1980). Pochodził ze Stanisławowa i był z tego dumny. Wojnę spędził na Węgrzech, kraju pochodzenia matki. W latach 60. kierował działem sportowym „Sztandaru Młodych”. Później pracował m.in. w „Sportowcu”, TVP i Krajowej Agencji Wydawniczej. W latach 1986-90 dyrektor Ośrodka Kultury Polskiej w Budapeszcie, później, do 1994 r., korespondent Polskiego Radia i Telewizji na Węgrzech i Jugosławii. W ostatnich latach współpracował z tygodnikiem „Polityka”. W 1989 r. przetłumaczył – jako pierwszy polski tłumacz bezpośrednio z węgierskiego – „Chłopców z Placu Broni” Ferenca Molnára. W wielu artykułach i książkach dzielił się swoimi fascynacjami: Węgrami – krajem i ludźmi, sportem, kuchnią i Stanisławowem. Za książkę napisaną z Janem Lisem „Czysta gra” dostał nagrodę Fair Play UNESCO. W 2021 r., na stulecie „Przeglądu Sportowego”, został uznany za najlepszego polskiego dziennikarza sportowego w kategorii „prasa”.