Kazimierz Kowalski

Śpiewak operowy - bas, meloman i były – dwukrotny – dyrektor Teatru Wielkiego w Łodzi. Był też prowadzącym programów muzycznych w radio i telewizji. Kazimierz Kowalski – łodzianin z urodzenia - był absolwentem klasy śpiewu na wydziale wokalno-aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Łodzi. W 1976 roku, kiedy jeszcze studiował – był na piątym roku – okazał się najlepszym śpiewakiem na prestiżowym Międzynarodowym Konkursie Wokalnym w Tuluzie – formalnie zdobył trzecią nagrodę, ale nagród 1. i 2. w ogóle wtedy nie przyznano. W tym samym roku został solistą Teatru Wielkiego w Łodzi, gdzie zadebiutował partią Kecala w „Sprzedanej narzeczonej” Bedřicha Smetany. Później Śpiewał m.in. tytułową rolę w „Don Pasquale” i Rajmunda w „Łucji z Lammermoor” Gaetano Donizettiego, partie Zbigniewa w „Strasznym dworze” i Chorążego w „Hrabinie” Stanisława Moniuszki, Don Basilio w „Cyruliku sewilskim” oraz Mustafy we „Włoszce w Algierze” Gioacchino Rossiniego, Żupana w „Baronie cygańskim” Johanna Straussa (syna), a także pierwszoplanowe kreacje w „Wolnym strzelcu” Carla Marii von Webera, „Kniaziu Igorze” Aleksandra Borodina, „Księżycu” Carla Orffa, „Borysie Godunowie” Modesta Musorgskiego, „Diabłach” z Loudun i „Ubu Rex” Krzysztofa Pendereckiego. Popularnością cieszyło się wykonanie partii Nika w polskiej prapremierze musicalu „Zorba” Kandera. Poza występami na scenie, Kazimierz Kowalski nagrywał płyty z nagraniami zarówno operowymi, jak i z repertuarem mniej poważnym, a w radio i telewizji prowadził autorskie programy, w których popularyzował ulubione przez siebie gatunki muzyczne. W 1998 roku wymyślił i prowadził Festiwal Operowo-Operetkowy w Ciechocinku, założył też Polską Operę Kameralną. W Teatrze Wielkim w Łodzi był - w latach 1994-1997 - dyrektorem naczelnym i artystycznym, a od 2005 do 2008 - artystycznym.

Zdjęcie profilowe: Sławomir Kamiński / Agencja Gazeta