Piotr Mamonow

Rosyjski muzyk rockowy, aktor, poeta, prezenter radiowy, znany z grupy muzycznej „Zwuki Mu” i występów solowych oraz z ról filmowych. Urodził się w Moskwie. Już w liceum – w drugiej połowie lat 60. – marzył o karierze muzycznej: założył wtedy zespół Express, grający własne wersje utworów The Beatles, The Rolling Stones i Led Zeppelin. Po trzech latach studiów na wydziale edytorskim w Moskiewskim Instytucie Poligraficznym, w 1981 roku porzucił muzykę, ponieważ musiał zarobić na życie: pracował, jako korektor i kierownik działu listów w miesięczniku „Pionier”. Jednak wkrótce do muzyki powrócił - skomponował około siedemdziesięciu piosenek, które zaprezentował krytykowi muzycznemu Artiemijowi Troickiemu. „To było niesamowicie zabawne, mocne i niezwykłe – opisywał swoje wrażenia po latach Troicki. - Szaleńczo napięta polka rockowa na jednym lub dwóch akordach, wykonywana z krzykiem, świszczącym oddechem przeplatanym ciszą”. Mamonow zaprosił do współpracy swojego brata przyrodniego Aleksieja Bortniczuka, klawiszowca Pawła Chotina i basistę Aleksandra Lipnickiego. Tak w 1982 r. powstała rockowa grupa Zwuki Mu. Grali potajemnie w mieszkaniach, stając się jedną z najważniejszych w Moskwie kapel undergroundowych. W 1985 r. państwowa organizacja kontrolująca działalność rosyjskich muzyków zezwoliła Zwuki Mu na udział w legalnych koncertach. Rosyjskie podziemie muzyczne uznało to za zdradę, ale dzięki występom przed dużą publicznością zespół Mamonowa zyskał ogromną popularność. W 1988 r. zagrali pierwsze zagraniczne koncerty. Później Mamonow poznał Briana Eno, słynnego angielskiego producenta, który zaoferował grupie wydanie płyty i zagraniczną trasę koncertową. Album wydany przez Eno ukazał się w 1989 r. Znalazły się na nim psychodeliczne, eksperymentalne kompozycje z pogranicza indie rocka i post punku. Zespół z tym materiałem wyjechał w trasę po Europie, a później po wschodnim wybrzeżu Stanów. Mimo ogromnej popularności Mamonow w 1990 r. ogłosił zakończenie działalności grupy i założył własne studio nagrań. Później jednak artysta wielokrotnie wskrzeszał Zwuki Mu – po raz ostatni w 2015 r. Ogłosił wówczas utworzenie nowej grupy o nazwie Sowierszenno nowyje Zwuki Mu (Całkowicie nowe Zwuki Mu). Mamonow próbował sił też w aktorstwie. Na dużym ekranie debiutował w 1988 r. – zagrał w thrillerze „Igła”. W latach 90. regularnie pojawiał się w kinie i teatrze. Jedną z jego najważniejszych ról była postać saksofonisty alkoholika w filmie „Taxi Blues” Pawła Łungina. Film brał udział w konkursie głównym na festiwalu w Cannes. Łungin zdobył Złotą Palmę za reżyserię. Z Łunginem Mamonow współpracował ponownie w 2006 r. W filmie „Wyspa” zagrał ojca Anatolija, prawosławnego mnicha, który ma dar proroctwa i uzdrawiania. To był bardzo osobisty film dla Mamonowa, który w latach 90. przeszedł wewnętrzną przemianę. Przeniósł się do odległej wioski i stał się głęboko religijny. Trzy lata później Mamonow zagrał – również u Łungina – Iwana Groźnego w „Carze”. W 2019 r. Mamonow przeszedł zawał serca. Jego stan pogorszył się w 2021 roku po zakażeniu koronawirusem.

Zdjęcie profilowe: AP