Bronisław Pawlik

Był m.in. starym subiektem Ignacym Rzeckim w ekranizacji „Lalki” Bolesława Prusa, zięciem Maćka Boryny w „Chłopach”, a w początkach telewizji w Polsce – gospodarzem pierwszej dobranocki „Miś z okienka”. Bronisław Pawlik pochodził z Krakowa, gdzie spędził okupację, pracując na kolei. Po wojnie wyjechał do Gdyni, by uczyć się aktorstwa u przedwojennego reżysera Iwo Galla. W początkach lat 50. trafił do Warszawy. Przeszedł przez wszystkie najważniejsze zespoły stołeczne, był w Narodowym, Polskim, Powszechnym i Ateneum. Przez ostatnich 13 lat życia występował w Teatrze Współczesnym. Na teatralnych deskach zagrał ponad 200 ról. Jednak dla wielu pokoleń pozostanie przede wszystkim bohaterem dobranocki „Miś z okienka”, której pierwszy odcinek został wyemitowany w czerwcu 1957 roku. Aktor prowadził w niej pogaduszki z pluszowym misiem. Po latach Stanisław Bareja obsadził Pawlika w surrealistycznej komedii o PRL-u pod tytułem „Miś”. Zagrał w niej pracownika klubu sportowego, który przemyca wódkę w... pluszowych misiach. W teatrze lubiano jego chaplinowski, melancholijny humor. Grał często role ludzi bezradnych - dawał im szczególny ludzki rys. Pamiętano jego Cześnika w „Zemście” Aleksandra Fredry i Baszmaczkina w „Płaszczu” Nikołaja Gogola. Ale grał też postaci tragiczne: Smierdiakowa w „Braciach Karamazow” w reż. Jerzego Krasowskiego i Dantona w słynnym spektaklu Andrzeja Wajdy z 1975 roku. W 1977 roku zagrał wzruszającego Ignacego Rzeckiego w „Lalce” w reż. Ryszarda Bera, w „Karierze Nikodema Dyzmy” (1980) w reż. Jana Rybkowskiego dał świetny satyryczny portret świeżo upieczonego ziemianina. Widzieliśmy go też m.in. w popularnych serialach - „Stawka większa niż życie” (1967–1968) Andrzeja Konica i Janusza Morgensterna, „Chłopi” (1973) Jana Rybkowskiego, „Polskie drogi” (1976) Morgensterna, „Alternatywy 4” (1983) i „Zmiennicy” (1986) Stanisława Barei, oraz filmach kinowych, jak np. „Nie ma mocnych” (1974) Sylwestra Chęcińskiego, „Piłkarski poker” (1988) Janusza Zaorskiego, „Szabla od komendanta” (1995) Jana Jakuba Kolskiego. Pod koniec życia zaskoczył wszystkich grą u młodych reżyserów. U Grzegorza Jarzyny w warszawskich Rozmaitościach zagrał Dziadka w „Uroczystości”. A u Agnieszki Glińskiej we Współczesnym - Ogrodnika w adaptacji prozy Hrabala „Bambini di Praga”. Ta rola była jego ostatnią. Zmarł na raka żołądka. Został pochowany na cmentarzu powązkowskim w Warszawie.

Zdjęcie profilowe: Wojciech Surdziel / Agencja Gazeta