Alojzy Łysko

Był piłkarzem i trenerem. Doprowadził GKS Katowice do największych sukcesów tego klubu: Pucharu Polski w 1986 i 1991 roku oraz do wicemistrzostwa kraju w 1992 roku. Był najbardziej utytułowanym szkoleniowcem w historii tego klubu. Alojzy Łysko urodził się i wychował w Katowicach. Kiedy był piłkarzem, grał w czterech klubach. Najpierw kopał piłkę dla KS 20 Katowice (1949–1954) i Siemianowiczanki (1954–1958). Później – w latach 1959–1967 – wystąpił w 179 meczach Ruchu Chorzów, w których zdobył 10 bramek. Z Ruchem w 1960 roku świętował zdobycie mistrzostwa Polski. W 1967 roku przeniósł się do lokalnego rywala „Niebieskich” – GKS Katowice. Grał tam sześć sezonów – w barwach „Gieksy” rozegrał 92 mecze, zdobył jedną bramkę. Alojzy Łysko zagrał też w reprezentacji Polski - 10 maja 1964 roku na stadionie Wisły zagrał w wygranym przez biało-czerwonych 3:1 meczu z Irlandią. Po zakończeniu kariery zawodniczej Łysko zasiadł na ławce rezerwowych w roli trenera. Prowadził m.in. zespoły Ruchu Chorzów, Zagłębia Lubin, Śląska Wrocław, Cracovii Kraków, Polonii Łaziska Górne. Największe sukcesy odniósł z GKS Katowice: dla tej drużyny dwukrotnie wywalczył Puchar Polski – w 1986 roku w meczu z Górnikiem Zabrze i 1991 roku w meczu z Legią Warszawa. W 1991 roku zdobył też Superpuchar, a rok później zajął w ekstraklasie drugie miejsce. W styczniu 2003 roku na kilkanaście miesięcy objął funkcję trenera w występującej w lidze okręgowej drużynie ŁTS Łabędy. W tym czasie prowadzeni przez niego piłkarze ŁTS-u zdobyli Puchar Polski Podokręgu Zabrze. Ostatnim klubem, który prowadził Alojzy Łysko – w latach 2004–2008 – był MKS Siemianowice Śląskie. W 2014 roku z okazji 50. urodzin GKS Katowice, Alojzy Łysko został uhonorowany tytułem „Trenera 50-lecia” tego klubu.

Zdjęcie profilowe: Dawid Chalimoniuk / Agencja Gazeta