Maciej Nawalkowski

Człowiek, jak Macia, powinien żyć wiecznie. Starannie wychowany, tworzący udany związek i szanującą się rodzinę. Dokonał trafnego wyboru żony, co zdeterminowało całe życie: szczęście Go nie opuściło. Przede wszystkim szczęście wśród najbliższych oraz szczęście zawodowe. Był wytrawnym biznesmenem, zdolnym finansistą, filantropem. Stworzył imperium nazwane swoim imieniem. Miał wnuka Maciusia, noszącego imię na cześć Dziadka. Spełniony jako mężczyzna: wybudował dom, posadził wiele drzew, spłodził synów. Zdolny, systematyczny, poukładany, pedantyczny, ogarnięty. Kochający ludzi, serdeczny, wesoły, dowcipny, nad wyraz gościnny. Otoczony wieloletnimi, wiernymi przyjaciółmi, o których dbał. Zawsze pamiętał o rocznicach, imieninach, urodzinach. Odwiedzał groby. Lubił wyjazdy w ciepłe kraje, chętnie tańczył. Ubóstwiał dzieci. Słodki chłopak, jak nazywała Go kochająca Ciocia Marysia. Zostawił nas w szoku jako jedna spośród 284 osób, które odeszły tego dnia.