Aleksander Żukowski

Aleksander Żukowski, znakomity pianista i kompozytor, od urodzenia związany z Warszawą, uczestnik Powstania Warszawskiego. W swojej działalności pianistycznej współpracował z wieloma artystami, muzykami, poetami, prezenterami, a także z orkiestrami i chórami. Znany z „Podwieczorków przy mikrofonie”, z wielką radością i pasją uczestniczył w wieczorach poetycko-muzycznych, promocjach książek, czy spotkaniach artystycznych. Grał na fortepianie, pianinie, keybordzie oraz akordeonie. Dyrygował chórami. Jako nauczyciel gry na fortepianie, zyskał uznanie i sympatię młodych adeptów muzyki. Wykonywał utwory klasyczne oraz standardy muzyki światowej i polskiej muzyki rozrywkowej. Pięknie improwizował. Grał także jazz. Występując z zespołami muzycznymi, nie potrzebował prób w celu zgrania się z zespołem, gdyż dzięki swojemu doświadczeniu muzycznemu i profesjonalizmowi przychodziło Mu to z nadzwyczajną łatwością. Przez to był wysoko cenionym artystą nie tylko przez publiczność, ale także przez muzyków. Prowadził również działalność społeczną. Dla przykładu, wspierał osiedlowy klub mieszkańców. Kiedy grał na spotkaniach literackich i promocjach publikacji poetów z Klubu Literackiego „Nasza Twórczość” Stowarzyszenia Wspólnota Polska, zachwycał wszystkich swym kunsztem pianisty, wspaniałą muzyką. Wielokrotnie zadziwiał słuchaczy na salach koncertowych subtelną i niezwykłą grą stanowiącą oprawę muzyczną do prezentowanej poezji. Znakomicie wczuwał się w tematykę wierszy, potrafił dobrać odpowiedni akompaniament do treści utworu literackiego i nastroju publiczności. Za swoją grę otrzymał wiele dyplomów uznania z podziękowaniem, w tym Statuetki X-lecia i XV-lecia Klubu Literackiego "Nasza Twórczość" - jako wyróżnienie. Był Honorowym Członkiem Klubu Literackiego "Nasza Twórczość" przy Stowarzyszeniu Wspólnota Polska w Warszawie, z którym współpracował przez 15 lat. Był obecny na wszystkich Festiwalach Poezji Słowiańskiej i Światowych Dniach Poezji UNESCO. Nie sposób wymienić wszystkie miejsca, w których koncertował, wśród nich znajdują się: Teatr Kamienica, Teatr Polski, Kino KADR, Resursa w Żyrardowie, Dom Polonii w Warszawie, Centrum Promocji Kultury W-wa Praga Południe, Dom Kultury Śródmieście, Dom Kultury Rembertów, D.K. Włochy, D.K. Anin, D.K. Wesoła, D.K. Ochota, D.K. Piastów i Ursus, D.K. Zacisze, Biblioteki m.st. Warszawy w Dzielnicach Mokotów, Ochota, Żoliborz, Praga Południe, Praga Północ, Wawer, Ośrodki Kultury w Sulejówku, Łomiankach i Piasecznie, sala koncertowa Polskiego Związku Niewidomych. Występował też wielokrotnie w wielu Ośrodkach Pomocy Społecznej m. innymi w Falenicy, Międzylesiu, Żoliborzu, Ochocie, Saskiej Kępie i Okęciu, w Klubie Kultury AMICUS, wielu warszawskich kawiarniach, klubach (np. Klub Lekarza), Salonach Literackich, (np. "Pod Wiatą", "Na Dachu"). Był nie tylko wspaniałym muzykiem i gawędziarzem, ale i sprawdzonym kolegą, a na scenie zawsze punktualnym i odpowiedzialnym partnerem. W czasie występów często wspominał swoje muzykowanie w Podwieczorkach przy mikrofonie, opowiadał o występujących tam artystach, swoich kolegach, czy też wracał pamięcią do czasów studiów w Konserwatorium, gdzie uczył się najpierw gry na perkusji, a następnie na fortepianie, bawiąc przy tym stosownymi anegdotami. Dusza Człowiek, pełen osobistego uroku. Był zawsze wesoły, uśmiechnięty. Gra na fortepianie bawiła Go, a muzyka była dla Niego źródłem energii i radości, którymi dzielił się ze słuchaczami i muzykami.