Helena Regina Stachnowicz

Urodziła się w Stoczku Łukowskim w 1930 r. jako córka miejscowego fotografa Aleksandra Pszkita i gospodyni domowej Władysławy. Do 15 roku życia mieszkała w Stoczku Łukowskim. Resztę życia spędziła wraz z rodziną w Elblągu na Ziemiach Odzyskanych, dokąd wyjechała w 1946 r. po spaleniu Stoczka w wyniku działań wojennych. Stoczek, mój Stoczek! Wspominała go choć dobrze się czuła w Elblągu, bo tu chodziła do szkoły, tu pracowała przez wiele lat, tu założyła rodzinę, tu na cmentarzu leżą jej rodzice i tu ona spoczęła w grobie rodzinnym. Ukończyła studia polonistyczne w Toruniu. Uczyła języka polskiego w wielu szkołach. Była wicedyrektorem do spraw ogólnokształcących w Państwowej Szkole Muzycznej w Elblągu. W szkołach prowadziła teatrzyki. Ukończyła zajęcia gdańskiego Studium Aktorskiego, gdzie uczyła się inscenizować. Tam przygotowała kiedyś opowieść pt. "Agata nogą zamiata", stąd pomysł, by wystąpić w radio pod tym artystycznym pseudonimem. Zasłynęła więc w Elblągu jako "Babcia Agatka" i pod takim pseudonimem prowadziła wieczorynki w Radiu El. Była recenzentką wielu książek. Pisała wiersze, opowiadania. współtworzyła wystawę "Świadectwa Niepodległości" w Światowidzie. Zaangażowała się w projekt "Nasze tutaj". Wystąpiła w filmie "Przychodźcy". Do wielu ludzi trafiała pięknym słowem, budziła lokalny patriotyzm. Jej piękne wiersze zostały docenione w ogólnopolskim Festiwalu Sztuki Słowa "Czy to jest kochanie". Zajęła pierwsze miejsce za wiersz "Marzenie". Miała wokół siebie dużo życzliwych ludzi. Wszyscy trzymali kciuki aby wróciła do zdrowia. Niestety nie ma jej wśród nas. Pozostały jej wspomnienia, wiersze, bajki, które tworzyła. Może kiedyś zostaną opublikowane i trafią na półki księgarskie. Nie całkiem umarłaś mamusiu. Spoczywaj w spokoju. Tęsknię za Tobą. Płaczę.