Ada Rusowicz

Piosenkarka, wokalistka ochrzczona „królową polskiego bigbitu”. Śpiewała w Niebiesko-Czarnych oraz w duecie Ada i Korda. Ada – a właściwie Adriana - Rusowicz urodziła się w Wilnie, ale po powojennej repatriacji dzieciństwo spędziła w Dzierzgoniu, kilkutysięcznym miasteczku położonym między Malborkiem i Ostródą. W 1962 roku ukończyła liceum w Zespole Szkół w Sztumie. Chciała zostać nauczycielką, dlatego po maturze pojechała do Olsztyna, aby się kształcić w tym kierunku. Tam jednak wsiąkła w miejscowe środowisko artystyczne, zainteresowała się muzyką i zaczęła współpracować z miejscowymi zespołami młodzieżowymi. W roku 1963 – kiedy miała zaledwie 19 lat – wyśpiewała wyróżnienie na II Festiwalu Młodych Talentów w Szczecinie, rok później wzięła udział w castingu do chórku „Błękitne Pończochy”, towarzyszącemu zespołowi Niebiesko-Czarni. Wkrótce została wokalistką tego jednego z popularniejszych w tamtym czasie zespołu. Dysponowała świetnym, charakterystycznym głosem, miała ogromną charyzmę. Niemal z dnia na dzień została okrzyknięta „królową polskiego bigbitu”. „Czekam na miłość”, „Nie pukaj do moich drzwi”, „Za daleko mieszkasz, miły” – to tylko niektóre z jej przebojów. W 1968 roku Ada Rusowicz została okrzyknięta najpopularniejszą wokalistką roku. Poza Polską koncertowała z Niebiesko-Czarnymi we Francji, Belgii, Finlandii, RFN i Jugosławii. Poza występami i nagraniami, Ada Rusowicz wystąpiła też w filmach – „Mocne uderzenie” (1966) Jerzego Passendorfera, „Kulig” (1968) Stanisława Kokesza, krótkometrażówce „Przekładaniec” (1968) Andrzeja Wajdy wg scenariusza Stanisława Lema. Pojawiła się też na deskach Teatru Muzycznego w Gdyni w inscenizacji rock-opery „Naga” (1973). W Niebiesko-Czarnych śpiewała do rozwiązania zespołu w 1976 roku. Później rozpoczęła karierę w duecie z Wojciechem Kordą, byłym gitarzystą Niebiesko-Czarnych, a prywatnie – od 1971 roku – mężem. Rodzinny projekt nie spotkał się jednak z takim zainteresowaniem, jak wcześniejszy zespół i w 1980 roku Ada Rusowicz na kilka lat zeszła ze sceny, poświęcając się życiu rodzinnemu. W drugiej połowie lat 80. Dała się namówić do występów w koncertach wspominkowych - „Old Rock Meeting” (1986), „Ten wiecznie młody Rock & Roll” (1986), „Przeżyjmy to jeszcze raz - czyli 25 lat Niebiesko-Czarnych” (1987), „Gwiazdy Mocnego Uderzenia” (1988). Ada Rusowicz zginęła w wypadku samochodowym pod Poznaniem w drodze z koncertu w Warszawie. Została pochowana na poznańskim cmentarzu Miłostowo. Jej imieniem nazwano salę koncertową w Dzierzgoniu (2012), oraz skwer na osiedlu Rataje w Poznaniu (2016).

Zdjęcie profilowe: Zenon Żyburtowicz / East News