Henryk Kukier

Henryk Kukier

Ur. 01.01.1930 Zm. 05.12.2020

Wspomnienie

Wielokrotny reprezentant Polski, mistrz Europy w wadze muszej, trzykrotny olimpijczyk, przez wiele lat był podstawowym zawodnikiem kadry narodowej prowadzonej przez trenera Feliksa Stamma. Henryk Kukier urodził się w Lublinie. W swojej karierze reprezentował barwy trzech klubów: Lublinianki, CWKS Warszawa oraz Avii Świdnik. W latach 50. XX wieku był niekoronowanym królem wagi muszej w Polsce. Prezentował niesłychanie ofensywny styl walki, z tego powodu często był nazywany „maszyną do bicia”. W swojej karierze wywalczył sześć tytułów mistrza Polski (1953, 1954, 1955, 1956, 1957, 1960), a raz był wicemistrzem (1952). Był też akademickim wicemistrzem świata. Jednak jego największym sukcesem było zdobycie złotego medalu podczas mistrzostw Europy w Warszawie (1953). W drodze po złoto pokonał Edgara Basela (NRF), Anatolija Bułakowa (ZSRR) i Frantiska Majdlocha (Czechosłowacja). Warto przypomnieć, że w rozgrywanym w warszawskiej hali Gwardii turnieju „Mazurka Dąbrowskiego” wysłuchali wtedy też Zenon Stefaniuk, Józef Kruża, Leszek Drogosz i Zygmunt Chychła. Z tego grona mistrzów Kukier był najdłużej żyjącym bokserem. Dwa lata później, podczas ME w Berlinie Zachodnim, Henryk Kukier wywalczył brąz. Rywalizował też na ME w Pradze (1955) oraz Lucernie (1957), ale wtedy na podium się nie znalazł. Poza tym trzykrotnie uczestniczył w igrzyskach olimpijskich (Helsinki 1952, Melbourne 1956 i Rzym 1960), lecz i tym razem bez powodzenia. W reprezentacji Polski wystąpił 35 razy - 25 pojedynków wygrał i 10 przegrał. Ogółem stoczył 256 walk, z których 234 zakończyło się jego zwycięstwem, jedna remisem, a przegrał tylko 21 razy. Karierę sportowca zakończył w 1961 roku. Na sportowej emeryturze był trenerem (szkolił nie tylko bokserów, ale również kickbokserów) i działaczem. Pracował m.in. w swoich dawnych klubach: Avii Świdnik i Lubliniance, oraz jako kierownik wyszkolenia Okręgowego Związku Bokserskiego w Lublinie. W 2000 r. Henryk Kukier został laureatem prestiżowej w polskim świecie bokserskim - przyznawana corocznie od 1986 roku - nagrody im. Aleksandra Rekszy. W ostatnich latach życia miał problemy z pamięcią, przebywał w prywatnym ośrodku opieki i rehabilitacji pod Nałęczowem. Zmarł na COVID-19.

Wiesław Pawłat

Zdjęcie profilowe: Iwona Burdzanowska / Agencja Gazeta