Jan Kowalczyk
Wspomnienie
Ostatni taki polski kawalerzysta - złoty medalista igrzysk olimpijskich w Moskwie w jeździeckim konkursie skoków przez przeszkody. Urodził się w Drogomyślu, nadwiślańskiej wiosce leżącej 20 km na zachód od Bielska-Białej. Traf chciał, że niedaleko znajdowało się Państwowe Stado Ogierów. Młody Jan właśnie tam zaczął trenować jeździectwo. W zawodach hippicznych debiutował, kiedy miał 14 lat. Pierwszy tytuł mistrza Polski wywalczył, kiedy miał lat 17. Później jeszcze 16 razy stawał na najwyższym podium tych zawodów: 15 tytułów wywalczył w skokach przez przeszkody, a dwa - we wszechstronnym konkursie konia wierzchowego. Trzy razy był wicemistrzem Polski. Ale sukcesy odnosił też poza granicami Polski. W latach 1965-1968 brylował w zawodach CHIO (Concours Hippique International Officiel). Startował w 46 konkursach o Puchar Narodów na hipodromach niemal całego świata, co jest wyczynem bez precedensu w polskim jeździectwie. Wygrał CHIO pięć razy. Jednak największy sukces odniósł podczas igrzysk olimpijskich w Moskwie w 1980 roku: startując na koniu Artemor Jan Kowalczyk wywalczył indywidualne mistrzostwo olimpijskie - pierwszy i do dziś jedyny taki sukces w historii polskiego jeździectwa. Do złota dołożył też srebro w konkursie drużynowym. To był jego trzeci start na igrzyskach. Wcześniej w olimpijskie szranki stawał w 1968 roku w Meksyku i w 1972 roku w Monachium – w obu przypadkach w konkursie drużynowym. Razem z kolegami plasował się jednak dopiero w drugiej dziesiątce. Na swoim koncie miał w sumie ponad 500 triumfów w konkursach krajowych i zagranicznych. Zakończył rywalizację na arenach sportowych w 1991. Poza medalami sportowymi Jan Kowalczyk miał w kolekcji też odznaczenia państwowe: dostał m.in. złoty Medal za Wybitne Osiągnięcia Sportowe, Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski oraz Złoty i Srebrny Krzyż Zasługi. Spoczął na warszawskim Cmentarzu Północnym.
Powiązane artykuły
