George Harrison

Nazywano go „spokojnym Beatlesem”. Nie był tak wyrazistą osobowością, jak John Lennon i nie miał daru tworzenia tak wpadających w ucho piosenek, jak Paul McCartney, ale za to miał opinię najlepszego instrumentalisty w zespole. George Harrison oprócz tego, że grał na gitarze w Beatlesach i stworzył – niewielką, ale zawsze - część ich repertuaru, to chętnie angażował się w przedsięwzięcia poszerzające możliwości artystyczne popkultury lat 60. i 70. To on namówił Beatlesów na wyprawę do Indii w 1967 roku, a cztery lata później współorganizował koncert na rzecz dotkniętego powodzią i głodem Bangladeszu. Wydarzenie przyniosło 15 mln dolarów i nagrodę Grammy za dokumentującą je płytę. W ten sposób George Harrison zapoczątkował obyczaj angażowania się gwiazd muzyki w wielkie przedsięwzięcia charytatywne. Spopularyzował też na Zachodzie hinduizm z jego muzyką, filozofią i religią. George Harrison urodził się – jak pozostali Beatlesi – w Liverpoolu. Do zespołu, który jemu, ale też grającym z nim kolegom, przyniósł sławę i nieśmiertelność, dołączył w 1958 roku, kiedy grupa nazywała się jeszcze The Quarrymen. W końcowym okresie Beatlesów pisał dużo piosenek, ale w niewielkim stopniu znajdowało to wyraz na płytach (grupa nagrała zaledwie 22 jego kompozycje na ponad 200 zarejestrowanych i wydanych w ogóle), chociaż spod jego pióra wyszły takie przeboje, jak „Something”, „While My Guitar Gently Weeps”, „Here Comes the Sun”. Gdy Beatlesi się rozwiązali w 1970 roku, to właśnie George Harrison, jako pierwszy z nich odniósł sukces solową płytą („All Things Must Pass”). Jednak w latach 70. i 80. wydawnictwa udane przeplatały się z porażkami. Prawdziwym sukcesem była dopiero „Cloud Nine” z 1987 roku, a piosenka „I Got My Mind Set On You” stała się wielkim przebojem. Od końca lat 70. do początku lat 90. George Harrison działał jako producent filmowy – założona przez niego i jego ówczesnego menadżera, Denisa O’Briana, firma HandMade Films wyprodukowała takie filmy, jak „Żywot Briana” (1979) Monty Pythona, „Bandyci czasu” (1981) i „Brazil” (1985) – oba wyreżyserowane przez Terry’ego Gilliama, oraz „Niespodziankę z Szanghaju” (1986) z Seanem Pennem i Madonną. Dziesięć lat później George Harrison zaangażował się w projekt Travelling Wilburys. Grupa o tej nazwie, którą tworzyły starzejące się gwiazdy - obok Harrisona grali tam Bob Dylan, Roy Orbison, Tom Petty i Jeff Lynne - nagrała dwie płyty, które cieszyły się ogromnym powodzeniem.

Zdjęcie profilowe: Archivi Farabola / EAST NEWS