Diana Spencer

Gdziekolwiek się pojawiła, witały ją tysiące ludzi. Była dla wielu Brytyjczyków symbolem elegancji i taktu, a obok Królowej Matki - jedyną postacią monarchii, którą darzono ciepłymi uczuciami. Lady Diana utożsamiana była przez zwykłych ludzi w Wielkiej Brytanii z takimi wartościami, jak ochrona słabszej części społeczeństwa, współczucie i tolerancja. Jej fundacje pomagały potrzebującym, dzieciom i chorym, także umierającym na AIDS. Podczas wizyt w szpitalach Diana odrzucała konwenanse: obejmowała chorych, pytała, jak im pomóc, próbowała ich rozśmieszyć. Zachowywała się jak zwykły człowiek wśród sztywnego establishmentu. Mimo majątku ocenianego na 17 mln funtów cieszyła się opinią autentycznej społeczniczki. Apelowała o pomoc dla ubogich. Ostatnią pasją Diany była działalność na rzecz zakazu produkcji min przeciwpiechotnych. Kiedy w jednym z wywiadów dla "Le Monde" określiła stanowisko rządu Johna Majora w tej sprawie jako "beznadziejne", konserwatyści zarzucili jej sympatie dla Partii Pracy i wymusili na niej odwołanie wypowiedzi. Rodzina księżnej Diany była spokrewniona z królem Karolem II i innymi postaciami historycznymi Wielkiej Brytanii. Spencerowie byli bogatymi posiadaczami ziemskimi od XVI w. Diana wychowała się na dworze Sandringham we wschodniej Anglii. Uczyła się w Szwajcarii. W dzieciństwie przeżyła rozwód rodziców. Pracowała jako przedszkolanka w Londynie do lutego 1981 r. Wówczas ogłoszono jej zaręczyny z następcą tronu księciem Walii Karolem, starszym od niej o 12 lat. Ich ślub w lipcu 1981 nazwano "ślubem stulecia". Mit szczęśliwego małżeństwa po kilku latach rozleciał się jak domek z kart. Zamknięta w klatce królewskiego dworu Diana więdła, obserwując, jak mąż coraz częściej wymyka się do kochanki. W 1992 r. książę Karol i Diana zaczęli żyć w separacji. W roku 1996 przeprowadzili rozwód. Mimo rozwodu z księciem Karolem Diana formalnie zachowała prawo do tronu i szanse na tytuł królowej Anglii, gdyby książę Karol nie zdecydował się na ponowny ożenek. Mówiła jednak, że nie widzi na to szans. Dwór nie zgodził się nawet na przyznanie jej tytułu ambasadora brytyjskiego na świecie. Z Anglii Diana uciec nie mogła - to oznaczałoby stratę szansy na wychowanie synów. Następca tronu nie może wychowywać się poza Królestwem. Księżna nazywana była często brytyjską "królową serc". Rozwód nie zmniejszył jej popularności. Choć niektórzy uważali Dianę za przebiegłą lisiczkę, szukającą szansy na skompromitowanie męża, to gdy mówiła o poczuciu odpowiedzialności wobec chorych i słabych, jej słowa lądowały na pierwszych stronach wszystkich dzienników. Romans Diany z synem właściciela najsłynniejszego londyńskiego domu towarowego Harrodsa, 41-letnim producentem filmowym Dodi al-Fayedem, odczytywano jako podświadomy bunt przeciwko brytyjskiemu establishmentowi. Jak pisała prasa konserwatywna, bogaty Egipcjanin "nie był idealnym materiałem na męża dla matki następcy tronu". Diana zginęła w Paryżu w wypadku samochodowym. Wiozące księżną auto – mercedes s280 – uderzyło w 13. filar tunelu Alma, kiedy kierowca próbował uciec przed polującymi na Dianę paparazzi w drodze z hotelu Ritz do apartamentu przy ulicy Arsène Houssaye. Dodi Al-Fayed i kierowca zginęli na miejscu, Diana i ochroniarz Dodigo zostali ranni. W szpitalu okazało się, że obrażenia wewnętrzne były tak rozległe, że mimo wysiłków, lekarzom nie udało się jej uratować.

Zdjęcie profilowe: Photoshot / REPORTER