Oskar Hansen

Architekt, malarz, rzeźbiarz. Najlepsze jego zrealizowane prace to polskie pawilony na wystawy międzynarodowe, w których wyraził swoją koncepcję Formy Otwartej - przestrzeni łatwo dostępnej dla człowieka, elastycznej, nieprzytłaczającej, niehierarchicznej. Oskar Hansen urodził się w Helsinkach, ale był synem Norwega i Rosjanki. W 1924 roku przeniósł się z rodziną do Polski. Zaraz po wojnie wyjechał do Francji, gdzie uczył się u malarza Fernanda Legera i architekta Pierre'a Jeannereta. Po powrocie do Polski w 1955 r. zatrudnił się w warszawskiej ASP na wydziale rzeźby. Wychował kilka pokoleń polskich artystów, ucząc ich nowoczesnego myślenia o przestrzeni, jako dynamicznej i społecznie uwarunkowanej. Swój system teoretyczny nazwał Formą Otwartą. Wymyślił też Linearny System Ciągły - system wielkich miast-osiedli, które ciągnęłyby się w kilku równoległych pasmach z północy na południe Polski, przedzielone pasmami usług, przemysłu i naturalnego krajobrazu. Na przełomie lat 50. i 60. zaprojektował rozbudowę galerii Zachęta w Warszawie, która wyprzedzała pod wieloma względami paryskie Centrum Pompidou - przezroczysta, elastyczna przestrzeń nawiązująca do estetyki maszyn. Dla Skopie w Jugosławii zaprojektował muzeum o kilku pawilonach, których dachy mogły się składać jak parasole. Był też autorem - razem z zespołem - nowatorskiego projektu pomnika w obozie koncentracyjnym w Auschwitz, który polegał na przeprowadzeniu przez teren obozu ukośnie biegnącej drogi. W latach 90. przeniósł się do zaprojektowanego przez siebie domu na wsi. Ostatnią wystawę miał w 2005 roku w warszawskiej Fundacji Galerii Foksal, gdzie pokazał instalację "Sen Warszawy".