Janusz Bukowski

Popularny aktor, którego specjalnością były sugestywne role drugoplanowe: Kasper w "Weselu" (1972), Wróblik w "Janosiku" (1974), Ulmbach w "CK Dezerterach" (1985), Roman w "Symetrii" (2003). Pochodził z Gorzyc pod Tarnobrzegiem. Studiował w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie: w 1963 roku został absolwentem wydziału aktorskiego, a w 1976 - wydziału reżyserii. Przez lata był związany ze scenami warszawskimi. Występował w teatrach: Powszechnym, Narodowym i Dramatycznym. Od 1997 r. występował w Teatrze Ochoty. W latach 1977-1981 Janusz Bukowski był dyrektorem naczelnym i artystycznym Teatru Polskiego w Szczecinie. Często reżyserował, wprowadzając na prowadzoną przez siebie scenę wiele lektur, m.in. "Przedwiośnie" (wystąpił w roli Cezarego Baryki), "Antygonę" i "Pana Tadeusza". Spektakl na podstawie epopei Mickiewicza stał się tak popularny, że po każdym przedstawieniu publiczność nagradzała Bukowskiego wielominutowymi brawami na stojąco. Szczecińscy aktorzy wyjechali z nim na gościnne występy do Stanów Zjednoczonych i Kanady. Kinomani i telewidzowie kojarzą go z wieloma rolami pierwszo- i drugoplanowymi. Bukowski zagrał m.in. Kacpra w „Weselu” (1973) Andrzeja Wajdy, Ulmbacha w „C. K. Dezerterach" (1985) Janusza Majewskiego, lekarza w „Korczaku” (1990) Wajdy, policjanta w „Sarze” (1997) Macieja Ślesickiego i Romana w „Symetrii” (2003) Konrada Niewolskiego. Popularność przyniosła mu rola zdradzieckiego zbójnika Wróblika w „Janosiku” (1973) Jerzego Passendorfera. W 2001 r. Janusz Bukowski został wybrany na przewodniczącego Związku Zawodowego Aktorów Warszawy, przekształconego rok później w Związek Zawodowy Aktorów Polskich Zmarł na zawał serca podczas podróży służbowej do Pragi.