Stanisław Leszczyński

Radiolog, jeden z pionierów zastosowania rezonansu magnetycznego w Polsce. Zorganizował pierwszy kurs jego wykorzystania dla 120 polskich radiologów prowadzony przez wybitnych specjalistów z USA. Pochodził z Łodzi. Był jednym z czworga dzieci Stanisławy Leszczyńskiej, która jako położna w Auschwitz uratowała życie wielu noworodkom (trwa jej proces beatyfikacyjny). Podczas II wojny we wcielonej do Rzeszy Łodzi działał w konspiracji - przewoził podziemną prasę do Warszawy. 21 lutego 1943 r. został wraz z częścią rodziny aresztowany przez gestapo. Razem z bratem został przewieziony do KL Mauthausen, gdzie przebywał do maja 1945 r. Zaczął studia na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu w Poznaniu. Doktorat uzyskał w Akademii Medycznej w Łodzi, habilitację w Akademii Medycznej w Warszawie. W 1987 r. uzyskał tytuł profesora. Wybór specjalizacji zawdzięcza komisji poborowej, która skierowała go na Ziemie Odzyskane jako radiologa, choć zamierzał zostać kardiologiem. W latach 50. rozwinął w Polsce badania dotyczące diagnostyki przewodu pokarmowego oraz badania śródpiersia. Pracował w szpitalu wojskowym w Warszawie. Po 1956 r. dostał zgodę na wyjazdy zagraniczne, ale za odmowę pisania raportów z wyjazdów dla bezpieki przeniesiono go do Wojewódzkiego Szpitala Zakaźnego w Warszawie, w którym pracował do 2016 r. Do ostatniej chwili pracował jako konsultant. Jako visiting profesor prowadził w latach 1976-99 wykłady radiologiczne na Uniwersytetach USA, w Europie, Kanadzie, Meksyku i dwukrotnie w Australii. Autor trzytomowego podręcznika dla radiologów (1990) i inicjator ośmiotomowego podręcznika „Diagnostyki obrazowej” dla radiologów. Zaangażował się w prace reaktywowanego po 1989 r. samorządu lekarskiego - został pierwszym naczelnym rzecznikiem odpowiedzialności zawodowej w Naczelnej Izbie Lekarskiej (był nim przez dwie kadencje). Był honorowym członkiem Polskiego Towarzystwa Radiologicznego, Rosyjskiego Towarzystwa Radiologicznego i Polskiego Towarzystwa Rezonansu Magnetycznego. Odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski i austriackim Krzyżem Oficerskim Odznaki Honorowej za Zasługi dla Republiki.